Vandaag zijn we naar de stad gegaan. Maar zijn niet geslaagd in dat waar we voor gingen. Het postkantoor zat al dicht en bij Birkenstock hadden ze niet mijn maat, die komen volgende week weer binnen. Maar Brenda heeft wel een leuke jurk gescoord.
We parkeren de auto altijd bij Otrabada tegenover de bioscoop en lopen dan eerst door Renaissance (mooie luxe winkelstraat) richting het Rif Fort om dan langs de kade bij de Pontjesbrug over te steken naar Punda. Op de terugweg gaan we weer door het Rif Fort en als je dan door de oude vestingmuur komt aan de kant van Renaissance heb je daar een soort waterballet fontein. Noor en Babet vinden het heerlijk om daar dan even te spelen. Binnen 2 tellen zijn ze helemaal doorweekt. Maar ja, het is lekker weer en ze zijn zo weer droog. Als de kinderen zijn uitgespeeld gaan we Starbucks een heerlijke ijskoffie halen.
Dan nog even de boodschappen doen en de rest van de dag lekker relaxen.
CuraƧaose weetjes:
Als je hier iemand een lift geeft dan zeggen ze; Kabes di boto. Letterlijk vertaald, de kop van de boot. Voordat de Koningin Emmabrug, of te wel de Pontjesbrug er was, voeren er kleine bootjes van Punda naar Otrabanda. Mensen zonder geld kregen een gratis lift naar de overkant maar moesten voorop de boot zitten, omdat je daar nat kon worden. De Pontjesbrug is in 1888 gebouwd en in 2005 gerestaureerd. Het is de enige pontonbrug ter wereld. In 1974 werd de Julianabrug ingebruik genomen en mochten auto's niet meer over de Pontjesbrug. In vroegere jaren was de Pontjesbrug een tolbrug, maar voor lieden zonder schoenen was de overgang over de brug gratis. Noor en Babet blijven het mooi vinden om over de brug te lopen, maar ook om er naar te kijken als we over de Julianabrug rijden. Je voelt 'm een beetje heen en weer deinen, alsof je aan boord van een schip bent. Dagelijks maken trouwens 15.000 mensen gebruik van de Pontjesbrug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten