Babet en Ik zijn weer even gaan snorkelen. We hebben een Octopus gezien met een verzameling schelpen om zich heen. Van die mooie grote. Ik heb die toen opgedoken. Toen ik de eerste schelp had opgedoken en voor de tweede ging liet Babet de schelp weer vallen, kon ik nog een keer naar beneden duiken. Dat valt best tegen in dat zoute water en best wel diep. Dat had ik een paar maanden geleden niet gedacht ooit nog te kunnen. Maar nu lukt me dat wel en we hebben er weer 2 mooie schelpen bij. Ik vertelde tegen Brenda dat ik eigenlijk die Octopus even aan zijn tentakel wilde trekken om te kijken of er nog wat beweging in zou komen. Hij lag namelijk aardig opgerold en half onder een stuk koraal. Jullie kunnen wel raden wat de reactie van Brenda was. En dat gaat Babet het ook nog aandikken door te zeggen dat ze het eng vond en de handen voor haar ogen hield, terwijl ze me aan het aanmoedigen was, van pak die schelp en kom we gaan nog verder!
Brenda: Mijn werkgever zit deze week in NL en we hebben dagelijks telefonisch contact. Vandaag vertelde hij van de dramatische temperatuur in NL en hij ging de verwarming aanzetten!
Een weetje.
Er gaan twee verhalen de ronde waarom de huizen op Curaçao gekleurd zijn;
In het begin van de 19de eeuw was er een gouverneur die last kreeg van zijn ogen zijn huisarts dacht dat dat veroorzaakt werd door alle wit gekalkte woningen in de binnenstad en adviseerde hem om deze te laten schilderen. Het andere verhaal zegt dat in 1817 de vice admiraal Albert Kikkert opdracht gaf om alle huizen in een pastel kleur te schilderen omdat hij van die witte huizen hoofdpijn kreeg. Achteraf bleek dat deze beste man aandelen had in de verffabriek.
In ieder geval door al die mooie kleuren en verschillende bouwstijlen staat Willemstad op de UNESCO werelderfgoedlijst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten