Woensdag 19 juni

Het heeft even een paar dagen geduurd, maar hier zijn we weer! Noor en ik hebben een heerlijke week doorgebracht bij (o)pa en (o)ma in Lunteren. Het was echt euk om iedereen weer te zien en te spreken.

Afgelopen zondag ben ik samen met Noor aangekomen na een hele lange vliegreis vanaf Amsterdam, via St. Maarten naar Curacao. De landing en het opstijgen op St. Maarten was wel spectaculair te noemen, bij de landing heb je bijna oogcontact met de strandgasten en bij het opstijgen wordt je echt je stoel ingedrukt!

Op de luchthaven stonden Jeroen en Babet ons natuurlijk op te wachten.

Het was heerlijk om weer in de warmte te zijn, ik heb het toch best regelmatig koud gehad in NL. Maandag was ik nog een dagje vrij om een beetje bij te komen, maar Noor is een echte bikkel en ging gewoon weer naar school. We hebben geen last van het tijdverschil, dat gaat toch een stuk makkelijker als je deze kant op vliegt (en ook doordat we overdag vlogen).

Inmiddels 2 werkdagen achter de rug. Noor heeft vandaag met haar klas de Christoffelberg beklommen. De hoogste berg van het eiland, 327 meter. Vanaf de top overzie je het hele eiland. Heel stoer. Helaas is ze op weg naar beneden onderuit gegaan en ziet haar knie er zo uit:

 en haar elleboog zo:

Heel zielig, maar ze zeurt er niet over.
Eigenlijk een beetje een off day voor ons allemaal, behalve voor Babet, die is vrolijk als altijd. Jeroen voelde zich vandaag niet goed en heeft veel op bed gelegen, daardoor was ik ook ongerust en bovendien had ik weer de nodige ergernissen op het werk. Toen het verhaal  Noor en haar wonden....

Nou ja, morgen weer een nieuwe ronde met nieuwe kansen. Morgen gaat Jeroen naar de uroloog voor een echo. We zijn benieuwd, wordt vervolgd!