Zondag 30 juni

Heerlijk!! We zijn vandaag naar het strand van Cas Abou gegaan. Het is een redelijke grote baai, met prachtig blauw water en een mooi wit strand. Er staan veel palapa's en er is een eetgelegenheid, die normale prijzen hanteert. ook is het er erg schoon. Zijn er douches en toiletten. Het is wat mij betreft wel het mooiste strand waar we tot nu toe zijn geweest. Het was erg warm vandaag en Brenda en ik zijn allebei een beetje verbrand. Brenda haar rug. Dat is tijdens het snorkelen gekomen en ik mijn neus. Die vergeet ik in te smeren, net als de rest van mijn lichaam.

 Je kunt op deze foto aan de schaduwen goed zien dat de zon recht boven ons staat. Dat is bijna de hele dag zo. Weinig schaduw dus (en knokken voor een palapa)

 Babet en Brenda waren nog heel sportief aan het tennissen. Esmee en Indy waren er ook en die noemen dit strad: het kreeftjes-strand. Er zijn veel van dit soort kreeftjes te vinden. Noor, Babet en Indy hadden er op een gegeven moment wel een stuk of 20 gevangen.

Babet is erg bezig met het vrouw worden. Ze kan niet wachten totdat ze borstjes krijgt. Ze stopte 2 ronde stukken koraal in haar topje en riep: Kijk, ik heb ze!

Zaterdag 29 juni

Noor en Babet hebben nu vakantie. 8 Augustus moeten ze weer naar school. Vandaag zijn we naar de stad gegaan. Babet had nieuwe schoenen nodig voor school. Zij mag niet op slippers of iets dergelijks op school komen. Zij moet of dichte schoenen of sandalen. We hebben hele mooie sandalen voor haar gekocht met klittenband. Brenda heeft nog een mooi tuniekje gescoord. Tussen de middag hebben we heerlijk bij ons kraampje gegeten in de overdekte markt. De jongen die normaal helpt was er niet. We werden door een alleraardigst vrouwtje geholpen, maar zij spreekt alleen maar Spaans en Papiaments. Gelukkig dat we ons daar nu voldoende mee kunnen redden om duidelijk te maken wat we willen hebben. We komen met z'n vieren. Noor wil iets hebben wat niet op de kaart staat en Brenda, Babet en ik willen een één groot portie zoet zure kip, met drie borden. We waren wat aan de late kant, dus de zoet zure kip was op. We hebben toen maar geroosterde kip genomen. Ook heerlijk. De awa limoenchi is daar heerlijk, wordt er vers gemaakt. Alleen de dames vinden de velletjes en stukjes limoen in het drinken niet lekker.
Morgen gaan we naar Cas Abou. Dit is een heel mooi strand waar wij nog niet zijn geweest. Wat wij hier wel jammer vinden is dat je niet lekker een strand wandeling kan maken. Het zijn allemaal baaitjes met maar kleine stukjes strand.

Het lijkt erop dat we de strijd tegen de muizen hebben gewonnen. We hebben er in totaal 4 gevangen. We hebben nu op taktische plekken lekkere snoepjes voor ze liggen. Daar worden ze heel rustig van.

Woensdag 26 juni

Vandaag is Babet met een "duikboot" zoals zij dat noemt gaan varen. Ze zijn vanaf school in een bus naar het haventje bij het Hilton gereden, daar lag een boot met een glazen bodem. Je zit dan onder het water en kan alles goed zien. Als de boot dan bij het rif ligt, duiken er een paar duikers het water in en die gaan de vissen voeren. Babet heeft van alles gezien, al heeft ze er een paar bij verzonnen volgens ons. Maar ze heeft in ieder geval een mantra gezien, ze kon die goed beschrijven en ook de snuit tekenen. Ze weet nu veel over het koraal en over de bewoners. Ze heeft het erg leuk gehad. Dat hadden wij ook wel mee willen maken.
Noor is vandaag in de stad geweest en heeft daar een speurtocht gedaan. Ze is in een museum geweest en in het Amsterdamhuis. Maar ze zal waarschijnlijk wel Fort Amsterdam bedoelen. Daar zit de regering.
Babet gaat alleen nog morgen een paar uurtjes naar school en dan heeft ze grote vakantie. Noor moet vrijdag nog eventjes naar school.  De scholen beginnen hier weer op donderdag 8 augustus, dus dan kan Noor meteen trakteren. Babet heeft die dag nog vrij en begint op vrijdag 9 augustus.
Ze zijn echt aan vakantie toe.

Zondag 23 juni

Toen ik vorige week in NL was zei Noor een keer tegen mij dat ze het huis zo heerlijk vond bij Opa en Oma. Ik vroeg haar toen wat ze precies bedoelde. Haar antwoord was dat ze het zo lekker ouderwets vond....!  Ik denk dat dat kwam door de TUPPERWARE!! Dus toen ik dat verhaal aan mijn moeder vertelde en we klaar waren met lachen, dacht mijn moeder misschien dat het tijd was om de kasten uit te ruimen en alle Tupperware mee te geven aan mij. Nu had ik gelukkig een lege koffer bij me, dus plek genoeg (moet ook mijn moeder gedacht hebben). Afijn, wij eten dus nu op zondagochtend onze versgekookte eitjes uit deze inmiddels weer hippe retro eierdoppen, let op: mét warmhoud deksel

 

En pers ik een sinaasappel uit met behulp van deze multifunctionele pers-rasp-eierdooierscheider met allerlei hulpstukken. Echt superhandig! Nog even en het is hier net zo lekker ouderwets als bij opa en oma thuis.

Na het ontbijt was het weer een tijd voor de grote schoonmaakbeurt van de speelkamer van de kinderen. Sinds kort is dit namelijk ook een soort van speelkamer voor een aantal muizen. We vinden overal keutels en we zien en horen ze regelmatig lopen. Vanmorgen zat er eentje in de klem. One down......
De speelkamer ziet er in elk geval weer een stuk frisser uit, maar voor hoelang?

Vrijdag 21 juni

We zijn net thuis van een avondje stappen! Noor is nog niet thuis. Ze worden al groot, de kinderen. Wij zijn met Babet bij Tu tu Tango geweest waar Raphael Monsanto optrad. Hij herkende ons direct en vond het leuk om Babet weer te zien. Babet heeft heerlijk gedanst en later op de bar gezeten. Ze was aan het vechten tegen de vermoeidheid, maar wilde niet naar huis.

 
Noor heeft vandaag haar rapport gekregen, we zijn er erg blij mee. Ze is weer met alles vooruitgegaan. Ze is nu met haar klas bij haar juffrouw aan het feesten. Dat duurt tot 22.30 uur, dus voordat die thuis is dan is het waarschijnlijk al 23.30. Ik weet niet of de oudjes dat trekken. Maar ja er zal er toch een van ons op moeten blijven. Morgen heeft Noor nog een feestjevan Indy, ze feest wat af hier op dit party eiland.
Babet gaat volgende week met school varen. Op de uitnodiging staat dat ze met een onderzeeër gaan varen, maar ze zullen wel bedoelen een boot met glazen bodem. Ze gaan namelijk ook de vissen voeren.

Donderdag 20 juni

Vandaag heeft Babet haar rapport gekregen. Wat een ontzettend mooi rapport. Haar laagste cijfer was een 7. Voor taal staat ze gemiddeld een 8 en voor rekenen ook. Het commentaar erbij was, dat de foutjes die ze maakt, door onoplettendheid komen. Ook kan ze soms erg eigenwijs zijn, van wie zou ze dat nu hebben!! (wat lijkt ze toch op haar moeder, haha). Ze krijgt ook steeds meer lol op school en vindt het jammer om 's middags naar huis te gaan. Ze heeft al gevraagd of ze in de vakantie naar de BSO daar kan. Hopelijk dat het zo blijft, want morgen zijn ook haar laatste twee vriendinnen er voor het laatst.
Noor krijgt morgen haar rapport, we zijn erg benieuwd. Maar dat zal ook goed zijn. Ze heeft er hard voor gewerkt.
De schaafwonden zijn al een stuk minder bij Noor. We hebben er van die wonder zalf op gesmeerd en dat helpt altijd wel goed. Ook heeft ze goed geslapen. Morgen heeft ze een feestje bij haar juffrouw, tot 22.30uur!! Belachelijk, wat een tijdstip.Noor vindt het zelf ook wel te laat. Zaterdag heeft ze ook een feestje en daar wil ze fit voor zijn.
Ik ben vandaag bij de uroloog geweest. Op 15 augustus krijg ik weer een ander onderzoek. Dan gaan ze de urineweg en mijn blaas met een scopie bekijken. Het kan zijn dat er een vernauwing zit, maar wat ook mogelijk is volgens de uroloog, is dat mijn bekkenspieren zijn verkrampt, mogelijk als gevolg van het vele hoesten in NL en die operatie van ruim een jaar geleden. We wachten maar weer af.
Nog een weekje en dan hebben de kinderen al weer vakantie. Wat is dat toch ontzettend snel gegaan dit schooljaar.

Nee, dit is niet op Curacao, maar gewoon in Ede, op de stoep aan de Telefoonweg!

Woensdag 19 juni

Het heeft even een paar dagen geduurd, maar hier zijn we weer! Noor en ik hebben een heerlijke week doorgebracht bij (o)pa en (o)ma in Lunteren. Het was echt euk om iedereen weer te zien en te spreken.

Afgelopen zondag ben ik samen met Noor aangekomen na een hele lange vliegreis vanaf Amsterdam, via St. Maarten naar Curacao. De landing en het opstijgen op St. Maarten was wel spectaculair te noemen, bij de landing heb je bijna oogcontact met de strandgasten en bij het opstijgen wordt je echt je stoel ingedrukt!

Op de luchthaven stonden Jeroen en Babet ons natuurlijk op te wachten.

Het was heerlijk om weer in de warmte te zijn, ik heb het toch best regelmatig koud gehad in NL. Maandag was ik nog een dagje vrij om een beetje bij te komen, maar Noor is een echte bikkel en ging gewoon weer naar school. We hebben geen last van het tijdverschil, dat gaat toch een stuk makkelijker als je deze kant op vliegt (en ook doordat we overdag vlogen).

Inmiddels 2 werkdagen achter de rug. Noor heeft vandaag met haar klas de Christoffelberg beklommen. De hoogste berg van het eiland, 327 meter. Vanaf de top overzie je het hele eiland. Heel stoer. Helaas is ze op weg naar beneden onderuit gegaan en ziet haar knie er zo uit:

 en haar elleboog zo:

Heel zielig, maar ze zeurt er niet over.
Eigenlijk een beetje een off day voor ons allemaal, behalve voor Babet, die is vrolijk als altijd. Jeroen voelde zich vandaag niet goed en heeft veel op bed gelegen, daardoor was ik ook ongerust en bovendien had ik weer de nodige ergernissen op het werk. Toen het verhaal  Noor en haar wonden....

Nou ja, morgen weer een nieuwe ronde met nieuwe kansen. Morgen gaat Jeroen naar de uroloog voor een echo. We zijn benieuwd, wordt vervolgd!

365 dagen van huis!

Vandaag zitten we 365 dagen op Curaçao of anders gezegd, één jaar. Ik ga dat morgen met Babet vieren omdat ik het eigenlijk wel een hele prestatie vindt. In dit jaar hebben 271 verslagen op dit blog geplaatst, wat globaal inhoud dat we op 3 van de 4 dagen wat hebben geschreven en dat vind ik een nog veel grotere prestatie. Waar halen we de inspiratie toch vandaan. We moeten wel eerlijk zeggen dat we kunnen zien dat het nog steeds heel goed wordt gelezen en dat motiveert ons enorm om er mee door te gaan (in cijfers ~ 70 bezoekers per dag). Brenda en Noor zullen het in NL moeten vieren. Het was een jaar met hoogte, maar ook met diepte punten. Het belangrijkste is wel dat het een heel stuk beter gaat met mijn gezondheid, al is het de laatste tijd dan wat minder en moet ik morgen weer naar het ziekenhuis voor onderzoeken. Maar al met al gaat het hier echt een heel stuk beter. Noor is enorm veranderd, heeft veel zelf vertrouwen gekregen en doet het heel goed op school. Babet heeft een hoop lol, doet het erg goed op school en kan nu zwemmen als de beste. Het weer is hier echt perfect en helemaal als je dat zo leest hoe beroert het in Nederland is, voor het weer zou ik echt niet terug willen. Het beroerde is, dat je de positieve dingen snel als vanzelfsprekend neemt en dat de mindere momenten er altijd extra hard in hakken en dat die ook blijven hangen. Het is erg moeilijk om te horen dat er een vriendin van je is overleden, het is erg moeilijk om te horen dat er een vriendin erg ziek is en dat je er niet kan zijn om te helpen. Je kan dan wel het land niet missen, maar we missen wel onze familie en vrienden. Je mist ze omdat het altijd erg gezellig is als je bij elkaar bent, maar je mist ze ook als je zelf een beetje in de put zit. Vriendschappen hier zijn heel anders. Het lijkt wel of niemand echt wil investeren in een goede vriendschap, waarschijnlijk alleen omdat de meeste mensen eens weer terug gaan naar Nederland. Wat we ook gaan doen in de toekomst ik ben blij dat we het hebben gedaan. De kinderen hebben een enorme levenservaring opgedaan en hebben dingen gezien en geleerd wat ze anders nooit hadden gehad. We zijn als gezin nog hechter geworden en ik kan weer allerlei leuke dingen met Noor en Babet kunnen doen. We hebben een mooi vrijstaand huis vlak bij zee. Ik heb vandaag geregeld dat onze kinderen een voorkeursbehandeling kunnen krijgen op een populaire VO school. Ze hebben plek voor ongeveer 150 kinderen en er komen ruim 350 aanmeldingen binnen. Ik ga deze week ook nog naar het PO, kijken of ik ook daar wat kan regelen. Je hebt hier nog meer dan in Nederland connecties nodig.

Zondag 9 juni

Zo het is 19.30 ik koffie maken en dan zitten. We zijn vanmiddag even gaan zwemmen bij Indy en we waren om 17.30 weer thuis. Het was wel even lekker om te zwemmen. Ondanks dat het hard waait op het moment is het toch vrij warm. Ik heb pasta gemaakt met een saus die nog in de koelkast stond. Daarna Babet naar bed gebracht en afgewassen. Het is best wel druk zo alleen. Komende week blijft Babet 's middags ook op school er is iemand van Simac uit Ede over en die ga ik wat helpen bij het invoeren van SOM op de VPCO. Babet krijgt daar ook al warm eten.
Noor en Brenda hebben het eerste weekend er al weer op zitten in Nederland en morgen gaat Noor weer naar haar oude school. Ik ben benieuwd hoe ze dat vindt. Vast wel leuk. Ze heeft een usb-stickje mee met allemaal foto's die ze graag wil laten zien en ze heeft natuurlijk heel veel te vertellen.

Zaterdag 8 juni

Vandaag was Babet een beetje uit haar doen. Ze mist Noor erg, omdat ze nu niemand heeft om mee te spelen. Ook keek ze erg uit naar de musical van Peter Pan. Daar zijn we vanavond geweest. Het is een toneelstuk opgevoerd door een jeugd toneelvereniging. We kwamen ook nog een leerling uit Noor's klas tegen, die deed mee aan het toneelstuk. Het werd gehouden in een stuk mundi bij het landhuis Bloemhof. Dat is het landhuis vlakbij zuikertuintje. En mundi is een stuk bos. Het was erg leuk gedaan en mooi uitgevoerd. Je werd al lopend meegenomen door de mundi waar her en der uitvoeringen waren. Ik was Babet al snel kwijt omdat de groep al snel in kleine groepjes werd verdeeld. Babet heeft er erg van genoten en wil het liefst morgen weer.

Toen we thuis kwamen was ze helemaal op en wilde ze direct naar bed. Maar eerst hebben we nog een muis gevangen. Ik zag een muis lopen en toevallig dat hij in een tas kroop, die hebben we maar buiten op zijn kop gehouden. Die muis is zich helemaal kapot geschrokken, die kreeg namelijk gelijk 2 honden achter zich aan.

Donderdag 6 juni

Voor Brenda en Noor was het vandaag dan eindelijk zover. Ze zijn na een jaar niet meer in Nederland te zijn geweest vandaag vertrokken voor een 10 daags bezoek aan Nederland. Ze hebben er allebei enorm naar uitgekeken. Ze gaan allemaal leuke dingen doen en lekker de familie en vrienden bezoeken. Noor gaat ook een week naar school en daar keek ze ook erg naar uit.

Op het moment dat ik dit nu tik zijn Brenda en Noor ongeveer halverwege. Bij het afscheid nemen op Hato kon Babet er nog net een paar grote krokodillentranen uit persen. Zodra Brenda en Noor niet meer te zien waren zei ze; zo, krijg ik nu een ijsje!
Morgen hebben we al een eet afspraak op het strand. Zaterdag gaan we met z'n tweeen bij de oude markt eten en voor maandag zijn we uitgenodigd bij Gerard en Mirjan om pannenkoeken te eten. Dus wij komen de week ook wel door. Al is het wel erg rustig in huis zonder mijn 2 grote meiden. Babet ligt nu op Brenda's plekje in bed. Daar heeft zij erg naar uit gekeken.
Volgende week zijn we hier precies een jaar. Een bewogen jaar. Eigenlijk is dit jaar wel heel erg snel gegaan. Het is niet altijd even makkelijk geweest en het is nog steeds af en toe moeilijk, maar het is ook een jaar geweest met weinig gezondheidsklachten en een jaar waarin de kinderen zich enorm hebben ontwikkeld en met name Noor. Maar dat zullen diegene die Brenda en Noor komende week ontmoeten wel kunnen zien. Wij hebben in ieder geval een jaar zomer gehad en de warmte is ons erg meegevallen. Het is eigenlijk wel heel erg lekker dat het altijd mooi weer is.

Dinsdag 4 juni

Vandaag is Babet thuis gebleven. We hadden gisteren een verjaardagsfeestje en het is wat later geworden dan normaal. Het  was wel heel erg gezellig. Indy was jarig. De oma van Indy was er en er was nog een vriendin van Indy en Noor samen met haar ouders en oma.
Er zit ook een tand los bij Babet en daar heeft ze heel veel last van, ze is er zelfs een beetje ziek en lamlendig van. Noor heeft vandaag haar laatste cito-toets gehad en kwam ook al helemaal afgedraaid thuis. Ze zijn alle twee toe aan vakantie. Noor gaat donderdag dan al op vakantie en 28 juni begint hier de zomervakantie.

de losse tand die nog aan een draadje vastzit.

Na 19 jaar en 160k op de teller is dan de voorband echt aan vervanging toe. Vanochtend zei hij KLAP! Gelukkig nog op de dam bij het huis. Voor een originele band heeft hij het lang volgehouden. Ik denk dat je in NL deze band al 130k of 17 jaar geleden had moeten worden vervangen.

Omdat we al aardig zijn ingeburgerd ga je hier een band bij een mannetje halen die gebruikte/geleende banden verkoopt. Dat heb ik dan ook gedaan. Deze man verkoopt banden uit Duitsland van nieuwe auto's die in de prak zijn gereden. Maar hij zei heel eerlijk dat hij ook regelmatig banden heeft waar de stickers nog op zitten. Hij koopt een zeecontainer vol met banden en verkoopt ze hier weer. Ik heb 2, nagenoeg nieuwe voorbanden gekocht. Op een band zit inderdaad nog de sticker resten, hier is dus weinig mee gereden. En dat voor maar Naf. 80,- is ongeveer € 35,00 voor 2 banden! Daarna met de banden naar de Tire service gereden. De jongen die hielp had twijfels of hij de kapotte band nog kon maken en was dus blij toen ik hem de nieuwe banden liet zien. Maar, met andere woorden, deze oude band wordt nog gerepareerd en zal waarschijnlijk volgende week weer de weg op gaan.

Bij het vervangen van de banden kwam ik een onderdeel tegen waarvan de onderste helft ontbrak. Wie weet wat het is? Tip: het zit bij de ophanging van je wiel. Nu maakte de auto de laatste tijd wat meer kabaal bij het sturen en af en toe ging het ook wat zwaarder.
Ik weet het inmiddels, het is een stabilisatorstang. Gelijk maar een nieuwe gehaald en eronder gezet. Ik denk dat ik er 20 minuten mee bezig ben geweest. Ik denk dat ik maar automonteur ga worden.

Maar ja, het is eigenlijk wel een kwalijke zaak hoe je hier over bepaalde dingen gaat denken. In Nederland zou ik nooit zolang met een band doorrijden, zou ik nooit zelf zo'n onderdeel vervangen en zou ik boos worden als ik mensen zou zien die zo met het milieu om zouden gaan. Je past je dus erg snel aan en dan gooien wij ons afval wel netjes in de kliko en wordt er gelukkig nog niks uit het raampje gegooid. Ik ben benieuwd hoelang we dat nog volhouden. Het is zo jammer, het best een mooi eiland en hele aardige mensen, maar de mentaliteit is niet goed. Ik probeer ook een school te helpen, ze kunnen het gewoon niet en ik vraag me af of ze het eigenlijk ook wel willen. Het land blijft corrupt en iedereen doet eraan mee. En wat me nog het meest tegenvalt is dat je ziet dat Nederlanders die hier wat langer wonen net zo worden.

Zondag 2 juni

Brenda is druk bezig met de voorbereidingen voor haar reisje naar NL. De koffers staan klaar. De cadeautjes zijn ingepakt en er is al kleding uitgezocht. Noor heeft haar rijlaarzen gepast, maar helaas. Ze is van maat 33 naar waarschijnlijk 37 à 38 gegaan in 1 jaar tijd. Ook in de lengte is er aardig wat bij gekomen. Ondertussen zijn er ook al aardig wat dingen via internet gekocht in NL. Te hopen dat het allemaal mee kan.

Het orkaanseizoen is begonnen en op de radio werd iedereen gewaarschuwd dat het een stevig seizoen wordt. Normaal komen er ongeveer 9 stormen voorbij en ze verwachten er nu 18. Curaçao ligt buiten het orkaan gebied, maar kan er wel last van hebben. Eens in de zoveel jaar komt er wel een orkaan over Curaçao. de laatste was in 2010 "Thomas", toen was er veel schade. We hebben geïnformeerd wat je moet doen en wat je in huis moet hebben. We hebben de bomen dicht bij het huis vandaag flink gesnoeid, dat is een van de voorbereidingen. Gelukkig hoef je hier niet je ramen dicht te timmeren.