Het was vandaag een dag om maar weer snel te vergeten. Het zit zo: Wij hebben in september geregeld dat Babet per 1 december naar haar nieuwe school zou kunnen. Nu hebben wij deze afgelopen week een mailtje gestuurd naar de nieuwe school met de vraag of Babet maandag zou mogen trakteren omdat ze het weekend 7 jaar wordt. Nu kregen wij vanochtend een mailtje met de opmerking dat de school inmiddels vol zat en dat er geen plek meer voor Babet is!! Ik heb direct de school gebeld en heel vriendelijk gevraagd hoe dat zat en dat we in september afgesproken hadden dat Babet per 1 december zou komen. Ze begreep het probleem, maar ja, vol is vol en ze had niks meer van ons gehoord. Wat moet je elkaar nog melden in tussentijd? Afspraak is afspraak toch? Maar goed, ze zou met het team gaan overleggen en ons in de middag terug bellen. Jullie begrijpen natuurlijk de stress bij ons, want als ze niet geplaatst kan worden, dan zou Babet de rest van het jaar vrij zijn. Alle Nederlandse scholen zitten vol en we hoeven niet te vragen of ze nog op Klein College kan blijven. De stress liep zo hoog op dat we allebei al naar vacatures zaten te kijken in NL om op te solliciteren. We hadden het even helemaal gehad! 's Middags kregen we een verlossend sms'je dat Babet maandag gewoon welkom is en dat ze wel geplaatst is. Dat was een hele opluchting.
Gelukkig maar, want we baalden er allebei van. We zijn er eigenlijk nog niet aan toe om terug te keren naar NL. Maar dit zijn ook wel van die dingen waardoor we zeker weten dat we hier ook niet voor altijd blijven. In Nederland word je denk ik, als consument en burger te veel beschermd en in de watten gelegd, maar hier ben je vogelvrij en dat is weer het andere uiterste. Je kan hier gewoon geen afspraken maken en dat levert bij ons wel veel stress op.
Vanmiddag hebben Babet en ik geskyped met Jeliza, Dante en Ilja. Dat is altijd leuk en helemaal als je een rotdag hebt gehad. Babet en Jeliza waren er aan toe om elkaar even te zien en te spreken. Het zijn echt twee hartsvriendinnen. Babet had het na het gesprek wel moeilijk en moest eventjes huilen, maar was blij dat ze Jeliza had gezien. Maar toch, als de kinderen zoals vandaag er wat lucht krijgen dat ik aan het kijken ben om terug te gaan naar NL dan willen ze dat allebei niet. Ze hebben het hier goed naar hun zin, Babet mist alleen de Opa's en Oma's en Jeliza erg.
Noor was vandaag met 3 vriendinnen aan het spelen bij Feline. Ze hebben samen het nagelstudiobedrijfje en doen op school ook alles samen. Toen ik daar aan kwam lagen ze heerlijk met z'n 4tjes in het zwembad (en wat voor een zwembad, zou zo bij een hotel passen) onder de brug en aan een bar. Alle 4 een groot wijnglas in de hand met rode bessensap. Stelletje diva's. Ze zitten dan over ons, de ouders en de jongens op school te roddelen. Het is echt een leuk meidengroepje en we zijn erg blij dat Noor dat nu ook eens meemaakt en er merkbaar van geniet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten