Maandag 22 oktober

Het leven hier op Curaçao gaat weer gewoon verder, alsof er geen verkiezingen zijn geweest. Je spreekt nu steeds meer mensen die net als wij in eerste instantie een kater hadden en er nu weer nuchter over kunnen nadenken. Helmin Wiels, de winnaar en leider van de PS heeft vandaag op de radio gezegd dat Curaçao de eerste 10 jaar nog niet toe is aan onafhankelijkheid, nu maar hopen dat de Nederlandse regering daar net zo over gaat denken. Er zijn ook positieve kanten, deze regering is de laatste 2 jaar wel bezig om de infrastructuur te verbeteren, iets wat in de afgelopen 10 jaar niet is gedaan. Ook wordt er wat gedaan aan de troep en puinhoop en worden wijken netter gemaakt.
Je gaat je steeds vaker thuis voelen. Vanavond heb ik nog boodschappen gedaan en dan rijd je in het donker langs al die mooi verlichte huisjes en reclames. Het is dan lekker zwoel, de bewolking is weg en het waait zachtjes, dan is het echt heerlijk. De mensen die dan nog boodschappen doen zijn diegenen die net van hun werk af komen. Ze zien er allemaal verzorgd uit en er heerst een hele relaxte en gemoedelijke sfeer. De mensen zijn heel vriendelijk en helemaal als je ze respecteert en in hun eigen taal wat toespreekt of een compliment maakt over iets onbenulligs. Heimwee hou je af en toe en dat is denk ik normaal en logisch, maar ik begin het ook wel steeds meer te waarderen en ervan te genieten. Zondag heb ik het er ook met Rob erover gehad, wat je je kinderen allemaal als extra bagage mee kan geven is enorm. Noor begint echt redelijk Engels te begrijpen en te spreken. De kinderen van Rob zitten op duiken, dat doe je in Nederland niet zo gauw. Ze zien en vangen hier dieren, ze staan veel dichter bij de natuur. Maar het belangrijkste is dat je veel meer tijd voor elkaar hebt, wij zijn niet altijd meer druk bezig. De weekenden zijn er echt voor het gezin, je gaat naar het strand of we gaan lopen, dat deden wij alleen in Noordwijk. Het lijkt hier echt iedere dag vakantie.