Woensdag 31 oktober

Het wordt steeds moeilijker om inspiratie te vinden om wat op het blog te schrijven. Ik kan het over roddels hebben, maar jullie kennen de betrokken personen niet. Ik kan het hebben over collega's van Brenda die ontslagen worden, maar daar geldt hetzelfde voor, die kennen jullie ook niet. Over de politiek hier is nog weinig te zeggen. Er wordt wat met modder gegooid in de media maar daar houdt het dan ook bij op. Nee, dan is de politiek in NL interessanter. Het kiezersbedrog van de VVD, al die verhalen van corrupte VVD'ers die maar vast opstappen en het onderzoek geeneens afwachten. Advocaten die geroyeerd worden vanwege het aannemen van contant geld. Ja ja, en dan maar zeggen dat wij in een bananenrepubliek wonen.

We hebben vandaag de rekening van Aqualectra ontvangen, dit is het nutsbedrijf op Curaçao. Daar konden we toch wel om lachen. De meeste mensen krijgen een rekening van tussen de 400 en 1000 Naf, afhankelijk van de grootte van de woning en het aantal personen. Bijvoorbeeld: een collega van Brenda die op een 2 kamer appartementje woont met haar vriend had een rekening van bijna 500Naf. Wij kregen een rekening van 166Naf. Daar zijn we wel trots op. Het scheelt dat we echt een woning hebben die zeer gunstig op de wind ligt. We hebben zelfs de ventilator vannacht uitgezet omdat het te koud werd. We hebben de airco nog niet nodig gehad en dat scheelt zo ontzettend veel. Terwijl iedereen klaagt dat het momenteel zo warm is, men kan zich niet heugen dat het ooit zo warm is geweest in deze periode!

Ik vond in Nederland al dat de winkeliers zo vroeg met kerst bezig waren , maar hier is het volgens mij nog erger. De chocoladeletters en kruidnoten liggen al een paar weken bij de Spar in de schappen, maar vanavond gingen we boodschappen doen en waren ze de winkel al helemaal aan het aanpassen voor kerst. Een heel gangpad werd ingericht met kerstballen en lampjes etc. Het schijnt dat de mensen hier altijd flink uitpakken in december en dat alles heel goed versierd wordt. Dus we zijn benieuwd.

Dinsdag 30 oktober

Het was vandaag wat koeler en het heeft een klein beetje geregend. Maar verder was het een mooie dag. Momenteel hebben we wel veel last van muggen. Overdag probeer ik een beetje te voorkomen dat ik niet door een tijgermug wordt geprikt. Deze kunnen dengue overbrengen. Gelukkig herken je deze muggen goed en zijn ze makkelijk te doden met ons elektrisch tennisracket. Maar je hebt ook een boel van die kleine steekbeestjes, heel irritant. Voordat ik ga werken spuit ik eerst flink met gif onder de tafel. Gisteren zijn we ook maar weer eens naar het strand bij Zanzibar geweest. Daar waren we al een tijdje niet geweest.

De intentie verklaring met de MFK heeft nog geen week stand gehouden. Normaal gesproken heb je hier binnen 2 weken een kabinet, maar dat kon nu wel eens wat langer gaan duren.
We lazen dat NL een nieuw kabinet heeft, lekker deze combinatie. Ik schat dat ze er hooguit 2 jaar zitten.

Vandaag heb ik voor het eerst dat we hier zijn weer wat medicijn genomen tegen de benauwdheid. Dus dat is wel een goed iets. Het is de laatste tijd warm en erg drukkend. Het valt me mee dat ik er nu pas een beetje last van kreeg.

Met www.move2curacao.com gaat het goed. We hebben al 10 aanmeldingen voor de informatiebijeenkomst, dus daarmee zitten we op de helft van wat wij het minimum vinden. Maar ook het aantal bezoekers neemt toe per dag. Ook zijn onze gegevens doorgegeven aan iemand die hier komt werken. Hopelijk dat we daarvoor aan de slag kunnen.

Zondag 28 oktober

Het was een zeer hete dag en dan toch heel productief. Na het ontbijt ben ik met Babet boodschappen gaan doen en heb ik haakjes gehaald. We zijn toen begonnen met de kamer van Noor. We hebben een TV hoekje gemaakt een boekenplank opgehangen en wat schilderijtjes. Het meeste speelgoed is naar de speelkamer verhuisd dus ze heeft een heerlijk opgeruimde kamer. Maar vooral gezellig en ze is er zelf heel blij mee. Daarna hebben we de kamer van Babet gedaan. Deze is kleiner en Babet heeft niet zoveel spulletjes. We hebben wat dingen opgehangen en haar prinsessengordijn die ze vorig jaar voor haar verjaardag heeft gekregen opgehangen. Daarna hebben we de laatste schilderijtjes en dingetjes van onszelf opgehangen, de barometer en de Poppetjes uit Oostenrijk. Ondertussen werd er druk geskyped en gebeld, want dat gebeurt meestal op zondag. En toen arriveerde de tuinman, die is ruim 4 uur bezig geweest om het gras te maaien en op te ruimen. Het is een groot verschil. Een paar weken geleden was het één dorre zanderige vlakte en nu is de hele tuin groen. De honden zijn er ook blij mee. Saartje kon er bijna niet meer doorheen lopen en sprong meer als een ree door de tuin. Ze hebben eerst even een flinke ren wedstrijd gehouden met z'n tweeën. Het lijkt wel of de warmte Saar helemaal niks doet. Adele wel, die hijgt veel en ligt het liefst in de schaduw.

Zaterdag 27 oktober

Het was weer een heerlijke dag. De meiden waren vanmorgen lekker aan het spelen in hun nieuwe speelkamer.

Wij hebben het huis weer op orde gemaakt en toen stonden Rob en Frederieke al voor de deur. We zijn achter ze aan gereden naar de haven waar de boot ligt. Het is een soort speedboot waar je heerlijk met z'n achten op kan. Rob en Frederieke hadden ook voor de inwendige mens gezorgd. De boot staat op een trailer bij een oude kalkbranderij.

We hebben toen een heerlijk rondje over het Spaanse water gemaakt om vervolgens richting het Hyatt (luxe hotel direct aan het strand) te gaan. Bij het Hyatt hebben we heerlijk gezwommen, de kinderen ook nog in het zwembad bij het Hyatt. De jongens hebben nog een vis gevangen, een kleine papegaaivis. Alleen de haak zat zo naar in de vis dat, toen we hem terug gooiden, hij niet meer kon zwemmen. We hebben de vis toen maar gefileerd en als aas gebruikt om verder te vissen. Kinderen vonden het geweldig, Brenda gruwelde ervan.

Het was gewoon een heerlijke dag en al helemaal vanwege de eerste sneeuw al in Nederland en dat we dat toch lekker mogen missen. Vanaf morgen hebben we nog maar 5 uur tijdsverschil met Nederland. Hier gaan de klokken niet terug.

Vrijdag 26 oktober

Noor had vandaag een uitvoering op school. Iedere week doet een andere groep een weeksluiting. De kinderen bepalen zelf een thema en maken dan een voorstelling. De groep van Noor had voor vrede gekozen.

Direct na school had Noor een verjaardagsfeestje bij Pascale.We hebben haar om 20.00uur opgehaald bij Blue Bay.
Wij hebben mooi in die tijd Noor's kamer kunnen opruimen en schoonmaken. De kamers zijn nu mooi opgeruimd en het meeste speelgoed is nu verhuisd naar de meidenkamer. Zondag ga ik het een en ander ophangen.
Het was vandaag een hele mooie dag. Na een aantal dagen van veel bewolking en regen was het vandaag praktisch onbewolkt en heel warm. Ook stond er nagenoeg geen wind. Tussen de middag was het in huis 35 graden. In de krant las ik dat in Nederland al de eerste sneeuw was gevallen. Dat is dan wel een raar idee. Morgen gaan we dan toch varen met Rob en Frederieke. We gaan dan lekker op het Spaanse water varen en naar het strand bij het Hyatt.
Zondag komt er een tuinman om het gras te maaien. Door al die regen van de afgelopen dagen is de tuin veranderd van een droge zanderige vlakte in een grasland van wel 30 à 40cm hoog gras. Dit moet echt nodig gemaaid worden. Als het gras lekker kort is dan heb je ook minder last van muggen en ander ongedierte. In huis zelf hebben we het nu goed onder controle, we hebben al een tijd geen kakkerlakken en karpatten gezien, laten we het afkloppen. We spuiten regelmatig met gif langs de muren en deuren en houden de honden momenteel buiten.

Woensdag 24 oktober

Ik ben voor het eerst dat we hier zijn weer terug gegaan naar bed nadat ik de kinderen naar school had gebracht en de was had gedaan. Ik was zo moe, maar het is denk ik mijn eigen schuld. Juist omdat het zo goed gaat, ga je ook steeds meer doen en we gaan ook steeds later naar bed. Ik heb me voorgenomen om weer even wat rustiger aan te gaan doen voordat ik weer in een vergelijkbare situatie terecht kom zoals in Nederland. Ik ga gewoon weer lekker vroeg naar bed.

De herfst is hier ook begonnen!

Vandaag hebben we een dief uit huis gezet, wel te verstaan een suikerdiefje. Het beestje was een beetje hulpeloos aan het rond fladderen en tot overmaat van ramp ook nog door Saar te pakken genomen. Het vogeltje vloog tegen een raam en viel op de grond en voordat we het in de gaten hadden had Saar het beestje al te pakken. Babet heeft toen het vogeltje gevangen en hebben we het weer buiten gezet.

Een andere indringer was gelukkig al dood en het is ook de eerste keer dat we die in huis hebben gezien. Het is een duizendpoot die akelig kan bijten. Hij is niet gevaarlijk, maar een beet doet wel erg pijn.

Na het eten heb ik de twee bureaus opgehaald voor de kinderen en zijn we druk bezig geweest met het inrichten van wat we maar de meidenkamer gaan noemen. Babets slaapkamer is al een stuk netter. Het weekend gaan we maar weer eens gebruiken om dingen op te hangen, vooral in de slaapkamers van de meiden. Beetje bij beetje wordt het steeds netter en meer ons eigen huisje.

Auto's

Wij hebben ook altijd pech met auto's die we net hebben gekocht. Dat was in Nederland al zo en hier gaat het gewoon door. Altijd als we een andere auto hebben dan gaat er in de eerste maand iets kapot wat een veel geld kost. Deze week liep de temperatuur van de 'nieuwe' auto van ons op. Ik constateerde dat de ventilator niet meer draaide. Ik heb toen contact opgenomen met een Nederlandse jongen die de Chevrolet altijd in onderhoud heeft gehad en vertelde hem het probleem. Hij probeerde mij uit te leggen dat het iets heel ingewikkelds zou zijn en dat ik er rekening mee moest houden dat ik de auto wel een paar dagen kwijt zou zijn. Ook was de ventilator volgens hem niet voor de koeling van de motor maar was dat een ventilator voor de airco. Nu heb ik weinig verstand van auto's maar volgens mij klopte het niet helemaal. Ik heb toen maar eens zelf goed onder de kap gekeken en zag dat er een stekkertje los zat. Ik kon daar niet makkelijk bij dus heb ik een paar onderdelen los gehaald en de stekker er in gestoken. Maar helaas geen resultaat. Toen maar even aan de buurman gevraagd waar hij met zijn auto naartoe gaat en dat mannetje maar eens gebeld. Deze kwam vanochtend (trouwens precies op tijd) bij de auto kijken en bevestigde mijn vermoedens dat de ventilator wel degelijk voor de koeling zorgt als de auto niet of langzaam rijdt. Hij zei dat een veel voorkomend euvel van dit type auto een relais is die ervoor zorgt dat de ventilator aan- en uitschakelt, maar dat moest hij doormeten en hij heeft de auto meegenomen naar zijn garage aan huis. Lees: tussen de bomen een paar golfplaten als dak en een stuk grond waar geen onkruid (meer) groeit, waarschijnlijk van alle olie en andere vloeistoffen. Enfin, even later belde hij me op met de slechte mededeling dat het niet het relais was maar dat er zelfs 2 censoren kapot waren. Kosten Naf.350,- en Naf.50,- arbeid. Hij kwam het geld halen, om de onderdelen te kunnen kopen. Vanmiddag kwam hij de auto netjes terug brengen en kreeg ik zowaar ook nog Naf.85,- terug omdat de onderdelen toch goedkoper waren. Er zijn dus wel degelijk betrouwbare Antillianen op dit prachtige eiland. Ik moest hem weer thuis afzetten en hij was duidelijk een PS man, ik dacht al bij mijzelf als hij de uitspraken van Wiels maar niet letterlijk neemt en me in een bodybag terug stuurt... Maar dat viel gelukkig mee. Sterker nog, het was een zeer aardige en correcte man, die totaal niet de indruk wekte dat hij een hekel aan Nederlanders had. Als je dan in een zeer arme buurt komt en je ziet zijn huis en de straat, dan kun je ook wel begrijpen dat een grote groep zich tegen de gevestigde orde verzet en op partijen als de PS en MFK stemmen. Hetzelfde is in Nederland gebeurd met de LPF en PVV, dat zijn nou ook geen partijen met een geweldig verkiezingsprogramma, maar krijgen wel veel stemmen.

Ik aan het bloggen met een Polar (biertje)

Omdat ik nu toch bezig was met de auto was heb ik de Vitara ook maar even onder handen genomen. Hij heeft veel last van afslaan bij stationair en omdat het een automaat is kun je niet even wat gas erbij geven. Dus ik heb gekeken waar de gashendel zit, maar die kon ik niet vinden. Even Google-len en er moesten wat onderdelen losgehaald worden om er makkelijk bij te kunnen. Waarschijnlijk was ik niet de eerste die dat probeerde want je kon de schroef niet meer verder draaien. Dan maar de veer er tussen uit en nu had ik meer speelruimte. Alles weer op zijn plaats gezet, slechts 3 schroeven, een veer en een ring overgehouden en hij loopt weer als een zonnetje. Misschien had ik toch maar een vak moeten leren dan had ik monteur hier kunnen worden. Je mag hier gewoon een garage naast je huis beginnen. Ben je ook gelijk van het onkruid af.

We hebben voor de meiden 2 hele grote bureaus gekocht. Die ga ik morgen voor ze halen. Dan kunnen we de achterkamer voor ze gaan inrichten. Gerard heeft nog mooi hout en hij heeft ons beloofd om te helpen met een plank bij de keuken en misschien kan hij dan ook helpen bij het maken van wat boekenplanken in de meidenkamer of zo. Misschien dat we dan toch nog een keer alle verhuisdozen uitgepakt krijgen!

Maandag 22 oktober

Het leven hier op Curaçao gaat weer gewoon verder, alsof er geen verkiezingen zijn geweest. Je spreekt nu steeds meer mensen die net als wij in eerste instantie een kater hadden en er nu weer nuchter over kunnen nadenken. Helmin Wiels, de winnaar en leider van de PS heeft vandaag op de radio gezegd dat Curaçao de eerste 10 jaar nog niet toe is aan onafhankelijkheid, nu maar hopen dat de Nederlandse regering daar net zo over gaat denken. Er zijn ook positieve kanten, deze regering is de laatste 2 jaar wel bezig om de infrastructuur te verbeteren, iets wat in de afgelopen 10 jaar niet is gedaan. Ook wordt er wat gedaan aan de troep en puinhoop en worden wijken netter gemaakt.
Je gaat je steeds vaker thuis voelen. Vanavond heb ik nog boodschappen gedaan en dan rijd je in het donker langs al die mooi verlichte huisjes en reclames. Het is dan lekker zwoel, de bewolking is weg en het waait zachtjes, dan is het echt heerlijk. De mensen die dan nog boodschappen doen zijn diegenen die net van hun werk af komen. Ze zien er allemaal verzorgd uit en er heerst een hele relaxte en gemoedelijke sfeer. De mensen zijn heel vriendelijk en helemaal als je ze respecteert en in hun eigen taal wat toespreekt of een compliment maakt over iets onbenulligs. Heimwee hou je af en toe en dat is denk ik normaal en logisch, maar ik begin het ook wel steeds meer te waarderen en ervan te genieten. Zondag heb ik het er ook met Rob erover gehad, wat je je kinderen allemaal als extra bagage mee kan geven is enorm. Noor begint echt redelijk Engels te begrijpen en te spreken. De kinderen van Rob zitten op duiken, dat doe je in Nederland niet zo gauw. Ze zien en vangen hier dieren, ze staan veel dichter bij de natuur. Maar het belangrijkste is dat je veel meer tijd voor elkaar hebt, wij zijn niet altijd meer druk bezig. De weekenden zijn er echt voor het gezin, je gaat naar het strand of we gaan lopen, dat deden wij alleen in Noordwijk. Het lijkt hier echt iedere dag vakantie.

Zondag 21 oktober

Een dagje varen is in het water gevallen. Het was vanochtend hier zulk slecht weer dat we besloten hebben om maar niet te gaan varen. Het regende gigantisch en het onweerde ook behoorlijk. Rob, Frederieke en kinderen zijn toen bij ons op visite gekomen. Dat was heel gezellig. de kinderen hebben we niet gezien of gehoord, zo leuk hebben die samen gespeeld. Ze zijn ook blijven eten, dus maar even snel naar de snek gereden om een baal friet te halen. De tijd vloog voorbij. We hebben het lekker over Curaçao gehad en weer veel nieuwe dingen gehoord over hier en hoe het hier gaat. Zij wonen hier nu circa 4,5 jaar op het eiland. Ook hebben we het natuurlijk over de politiek gehad en zijn we tot de conclusie gekomen dat de uitslag op korte termijn misschien helemaal niet zo slecht is. De gemoederen waren best wel hoog opgelopen de laatste weken en stel dat de PAR en PAIS hadden gewonnen waren er vrijwel zeker ongeregeldheden uitgebroken. De aanhang van deze verliezende partijen zijn voornamelijk de wat hoger opgeleide mensen en die houden zich wel rustig. Ook Rob verwacht geen grote veranderingen, gezien het feit dat de winnende partijen eigenlijk al 2 jaar aan het regeren zijn. De PS heeft ook al laten weten dat Curaçao voorlopig nog niet onafhankelijk kan worden. Het is alleen te hopen dat Nederland geduld heeft en niet de geldkraan dichtdraait.
Ook met Move2Curacao kunnen we niet merken dat het afschrikt, sterker nog, na de verkiezingen zijn er nu inmiddels al 8 personen die zich hebben opgegeven voor een informatiebijeenkomst. Dus dat gaat lekker. We hopen dat het een groot succes wordt en dat we regelmatig naar NL zullen moeten komen om de bijeenkomsten te doen.

De kater

Hoe moeilijk kan een stemwijzer zijn? Deze verkiezingsuitslag is echt desastreus voor Curaçao. We wisten dat er een corrupte regering zat toen we besloten om naar Curaçao te gaan, maar op dat moment was er bij een referendum toch duidelijk de wens uitgesproken om binnen het Koninkrijk te blijven en dat was dus voor ons geen reden om niet te gaan. Ook was al wel bekend dat de regering met Gerrit Schotte geen lang leven had en dat klopte ook. Maar wie had verwacht dat de bevolking toch gewoon weer voor deze cowboys zou kiezen en dan ook nog op de partij die voor onafhankelijkheid is! Er was nog wel zo'n eenvoudige kieswijzer! We verwachten niet één twee drie grote veranderingen of dat het onhoudbaar wordt, maar de situatie is wel zorgelijk te noemen. De grootste partij zegt gewoon hardop dat alle makamba's die geen Papiamento spreken in een bodybag terug moeten naar Nederland. Zo duidelijk en grof is Wilders nog niet eens. Maar wat ons nog meer zorgen baart is dat als Curaçao onafhankelijk wordt, of dat als deze regering niet zijn begroting op orde krijgt, Nederland de geldkraan dicht draait en dat zou een regelrechte ramp voor het land zijn. Ook verwachten we dat deze nieuwe regering op wat voor een manier dan ook haar gram terug wil halen voor wat zij een staatsgreep noemde. Maar goed, we zullen het de komende maanden zien en hopelijk valt het allemaal erg mee en is het vooral de emotie die nu bij alle partijen het stof doet op waaien. Per slot van rekening zat deze regering er al 2 jaar en daar hebben we weinig last van gehad. We blijven positief denken en gaan er vanuit dat we hier voorlopig lekker kunnen blijven. Het aantal zoekopdrachten binnen Google naar wonen en werken op Curaçao heeft er in ieder geval niet onder te lijden. We hebben inmiddels 4 personen die naar een informatiebijeenkomst willen komen. En dat al na één week adverteren op Google. Dus dat ziet er goed uit.

Noor is al 2 dagen een beetje ziek, gisteren had ze ook wat koorts en ze klaagt over hoofdpijn en misselijkheid. Maar vandaag overdag ging het goed en kreeg ze vanavond pas weer wat last. Ze wilde zelfs The Voice niet afkijken en dat zegt dan wel wat voor Noor. Het zal wel iets onschuldigs zijn, maar je moet toch wat voorzichtiger zijn hier, vooral nu er weer zoveel muggen zijn en je constant wordt gestoken. We weten wat de symptomen zijn van Dengue en zodra we daar over gaan twijfelen, gaan we direct naar de dokter. Ik zelf loop nog steeds mank. Donderdag is er een printer op mijn teen gevallen, waardoor ik nu een dikke en blauwe voet heb.

Nu de leuke dingen. Gisteravond zijn Gerard en Mirjan op visite geweest en dat was heel gezellig. Mirjan komt uit Rijssen, wat tegenwoordig Rijssen-Holten is. Het zijn gezellige lui en we hebben veel gemeen. Gerard heeft ook nog kinderen in Nederland.
Morgen gaan we varen met Frederieke en Rob en hun twee zoons, zij hebben een boot en we gaan lekker een dagje het water op. Daar hebben we veel zin in, hopelijk dat het weer ook wat opknapt. We hebben al een paar dagen veel bewolking en regen, maar dat is normaal in deze maanden.

Elise 18 jaar

Vandaag is Elise 18 jaar geworden. Dat zijn dan van die moeilijke momenten dat wij hier wonen en Elise in NL. Maar we hebben elkaar gelukkig wel via de telefoon en via skype gesproken. Er waren in NL cadeautjes voor haar geregeld en ze heeft gelukkig aardig wat kaarten mogen ontvangen. Mijn dank daarvoor.

Vanochtend zijn we, nadat we de kinderen op school hadden gezet, gaan stemmen. Het was opvallend rustig en er heerste een ontspannen sfeer. Hoe uitbundig de MFK de laatste week aanwezig was, zo stil waren ze vanochtend bij het stembureau. Laten we hopen dat het geen stilte voor de storm is en dat ze, als de stemmen geteld zijn, echt van het podium verdwijnen. Terwijl we het terrein van het stemlokaal opliepen werden we benaderd door een kandidaat van de lijst PAIS. Ik vroeg hem naar zijn doelstellingen en zijn programma. Het antwoord was verbazend; hij als muziekleraar zou als hij in de regering zou komen ervoor zorgen dat iedereen op school pianoles zou krijgen. Kortom, de kwaliteit van de bestuurders hier laat aardig te wensen over. Gelukkig konden we gebruik maken van de stemwijzer, een stuk eenvoudiger dan die in Nederland:

 

Het wordt een spannende tijd, wie gaat er winnen en wat voor een regering gaat er komen? Ik heb nu al velen horen zeggen dat als de huidige coalitie weer aan de macht komt, ze zo snel mogelijk het eiland gaan verlaten. En dat zeggen niet alleen Nederlanders, maar ook de lokale mensen met een goede opleiding en baan. Dat belooft niet veel goeds voor het eiland. Laten we hopen dat het niet zo ver komt.

We zijn de laatste dagen erg druk geweest en het is een paar keer laat geworden. Donderdag ben ik bij Hugo geweest en ik ga hem helpen bij een klein projectje waar hij mee bezig is. Hugo zelf moet een onderzoek doen op de BES eilanden. Gisteravond heb ik bij Brenda's werk geholpen met het verhuizen van de computers naar een nieuwe locatie. Misschien dat we daar voor Move2Curacao een klant aan over houden. Er worden regelmatig mensen uit Nederland aangetrokken die toch hun papieren in orde moeten hebben. De werkgever van Brenda is nu op de hoogte van wat we doen. We hebben ook de eerste aanmeldingen voor de informatiebijeenkomst in Nederland. Dus dat loopt vlot na een week adverteren. Ook is er al informatie aanvraag vanuit NL en Suriname. We hebben er dus het volste vertrouwen in. Maar misschien moeten we ook vanaf morgen diensten gaan aanbieden voor het verlaten van het eiland.... Dat is ook een hele procedure op zich!

Dinsdag 16 oktober

Vanochtend ben ik bij Kranchi geweest voor onze stemkaarten. Bleek dat je die alleen tussen 17.00 en 18.30 kan halen. Dus zijn we vanavond nog een keer met z'n allen gegaan. Er waren nog 49 wachtenden voor ons, maar toch waren we met 20 minuten aan de beurt. We moesten alleen daarna nog wel even ons juiste adres doorgeven, maar ook dat was zo gebeurd. Vrijdag mogen we stemmen. We mogen in Salina stemmen tegenover de school van Noor en Babet. We gaan maar vroeg stemmen direct na het afzetten van de kinderen. Ze verwachten misschien wel wat ongeregeldheden bij het stemmen, maar we hopen dat het op dat tijdstip meevalt en dat er dan meer ouders gaan stemmen.

Vanochtend waren er weer veel stroomonderbrekingen, dat is wel erg lastig.
We hebben deze week aardig wat afspraken. Donderdagochtend ga ik bij Hugo van Resida koffie drinken en 's middags ga ik bij Brenda op het werk helpen met het verhuizen van de computers. Vrijdag is Elise jarig, daar kunnen we helaas niet bij zijn, maar 's avonds komen Gerard en Mirjan koffie drinken, dus vieren we het toch een klein beetje. Zondag zijn we uitgenodigd door Frederieke en Rob om samen met de kinderen te gaan varen op het Spaanse water. Daar hebben we erg veel zin in.

Maandag 15 oktober

De school is weer begonnen en de kinderen hadden vanochtend moeite om weer op gang te komen. We worden ook een beetje uit onze slaap gehouden door een broedend vogeltje naast ons raam. Ik wil dat nog eens uitzoeken hoe dat hier zit met broedseizoenen of dat ze dat gewoon het hele jaar door doen. Het vrouwtje piept in ieder geval aan een stuk door zonder pauze te nemen.

Ik heb ook de foto's gekregen van het duiken en die wil ik jullie niet onthouden.

Ik was te lui en werd een beetje op sleeptouw genomen.

 Gestreepte koraalvlinder

Grondel

murene

white spotted filefish

soort papegaaivis

Tugboat

Sergeant majoorvis

Zeepaardje

Schorpioenvis

Het ontvangstcomité.

Zondag 14 oktober, 1e duik

Vanochtend heb ik mijn eerste introductie duik samen met Gerard gemaakt. Voor Gerard was het de derde keer dat hij dook. Ik was een beetje gespannen of het me wel zou lukken met mijn longen. Hans, onze instructeur, had navraag gedaan bij een baro-arts in NL. Van die arts mocht ik mee duiken tot een diepte van 5 meter en het rustig proberen. Een voordeel voor mij is dat het hele droge, maar vooral schone lucht is. Ik heb dus geen last van prikkels. Je ademt de lucht in op dezelfde druk als je omgeving waardoor je longen normaal kunnen expanderen.

Buiten de instructeur en Gerard ging er nog een vriend van de instructeur mee en laat dat nou een (oud)collega van Anton uit Noord-Holland zijn! We hebben eerst een hele duidelijke uitleg gekregen van zeker een uur over het duiken en de apparatuur. Ook de kinderen hebben aandachtig zitten luisteren naar het hele verhaal. Babet werd wel een beetje verdrietig, want o wat zou ze graag mee gaan duiken. Alleen daar is ze nog veel te jong voor. Haar longen moeten eerst goed groeien.

Nadat we een stuk theorie kregen en onze pakken gepast hadden zijn we naar de Tugboat toegegaan. Gerard en ik mee in een busje. Eenmaal bij de Tugboat hebben we ons aangekleed en zijn we het water ingegaan. Onder begeleiding van Babet.

Eerst hebben we onze oefeningen onder water gedaan. Zoals je mondstuk uitdoen en je bril vol met water laten lopen. Na deze oefeningen zijn we dan echt gaan duiken. Het was met een woord FANTASTISCH. We hebben veel gezien (foto's volgen nog) zoals zeepaardjes, een morene die zich net had volgegeten en nog meer vissen waar ik de naam niet van ken. Als je bij de Tugboat wat over de reling wrijft komt er allemaal stof vrij waar de vissen direct op af komen en zo bijna uit je hand eten. Ik ben zo enthousiast geworden over het duiken dat ik nog een paar introductie duiken wil doen en dan misschien wel mijn Padi halen.

 Gerard, Mirjan en Jeroen

Door alle verhalen en het zeepaardje is Noor vandaag ook voor het eerst echt mee gegaan met snorkelen, weliswaar zonder snorkel, maar wel helemaal naar de Tugboat. Ook Noor is onder de indruk en begint te twijfelen of ze misschien ook een keer wil gaan duiken. Na afloop hebben we nog heerlijk met Gerard en Mirjan daar onder een palappa gezeten, terwijl het op de achtergrond onweerde. Het was een hele gezellige en leuke zondag.