Gisteravond zijn we nog in de stad geweest om bij Starbucks een kopje koffie te drinken en ook om de kinderen de stad te laten zien in het donker. Bij veel huizen lijkt het wel of ze de kerstverlichting nog hebben hangen. Die hebben wij trouwens ook al opgehangen in de porch. We hebben de auto op het Wilhelminaplein geparkeerd en toen met het veer (brug was dicht) naar Otrabanda. In het Rif fort zit Starbucks. We hebben daar een heerlijke ijskoffie gedronken en de kinderen een milkshake. Daarna weer lopend over de pontjesbrug naar de auto. Babet was inmiddels half in slaap gevallen en heb ik het laatste stukje moeten dragen. Teveel indrukken op één dag. Noor liep over van enthousiasme. Wat is Noor veranderd sinds we hier wonen. Ze is zo vrolijk en ondernemend. Ze geniet van ieder moment en is veel opener geworden.
Vandaag hebben we de buurtjes op de koffie gehad. Wat een aardige mensen en wat een verhalen. Maar wat wil je als je 89 bent! Dan heb je al heel wat meegemaakt. Hij heeft in de politiek gezeten in Nederland, dus je kan lekker met hem discussiëren, met name over de politiek hier en het buitenland beleid van Nederland. Ik hoop dat ik zo 89 mag worden. 's Middags kwam de buurvrouw wat lekker hapjes brengen die ze zelf gemaakt had van de bakbananen uit hun eigen tuin. We denken een Colombiaans recept (want daar komt ze vandaan). Ze waren verrukkelijk!
Vanmiddag zijn we nog even lekker op het strand geweest. We hebben jammer genoeg Babets snorkel niet meer terug gevonden. Dus we zullen een nieuwe voor haar moeten kopen. Ik heb volgens mij een kleine haai gezien bij het snorkelen. Het was in ieder geval een vis die qua bouw veel weg had van een haai. Het was een kleintje, ik schat een 50cm.
's Avonds heb ik de kist open gemaakt waar de kroonluchter in vervoerd is. Ook die heeft het overleefd. Er zijn 2 kristallen bollen los, maar die kun je makkelijk weer bevestigen. Ook kwam ons donzen dekbed eruit, maar die hebben we hier niet nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten