Alle papieren compleet

Na een niet volledig gelukte poging afgelopen vrijdag hebben we dan nu echt alle papieren die we nodig hebben. Ik ben vanochtend om 9.30 met Noor en Babet naar de SVB gegaan. De afspraak was dat ik direct mocht doorlopen zonder een nummertje te trekken en dat klopte inderdaad. Ik heb de dame in kwestie vriendelijk in het Papiamento begroet en gevraagd hoe het met haar ging. Zodra je dat doet zie je direct die mooie witte tanden afsteken tegen dat mooi getinte huidje. Het ijs was gebroken en ik kreeg alle medewerking. Zelfs de chef d'equipe bemoeide zich ermee. Daar waar Brenda vrijdag nog tegenaan liep en zich groen en geel aan ergerde werkte nu in mijn voordeel en werden anderen weer van de stoel afgestuurd en in de wacht gezet. Nu hebben wij hier onze Sedula, een bewijs van inschrijving, een verblijfsvergunning en een uittreksel van de basisadministratie. Verder moest ik onze trouwakte, geboortebewijzen en een volledig ingevuld formulier meebrengen. Echter, kinderen onder de 12 jaar hebben geen Sedula. Nu hebben ze wel een verblijfsvergunning en een uittreksel, maar dat was niet voldoende. Er moest een bewijs van identiteit van de kinderen bij zitten. Dus ik laat de paspoortjes zien en de verblijfsvergunningen waar ook een pasfoto op zit. Maar je raadt het al; dat was niet voldoende om te bewijzen dat zij ook daadwerkelijk Noor en Babet zijn! Ik moest eerst naar het gemeentehuis voor een bewijs van inschrijving of identiteit. Ik heb haar vriendelijk in mijn beste Papiaments bedankt en tot ziens gezegd en vrolijk met de kinderen naar het gemeentehuis. Daar heb ik 1,5 uur zitten wachten. Na betalen van 20 Naf kreeg ik de formulieren, zonder dat ze de kinderen hebben gezien of enige controle, alleen maar mijn Sedula. er werd wel gevraagd waar de moeder was, maar toen ik zij dat die moest werken en geen vrij kon krijgen, maar ik wel haar Sedula bij me had, was alles in orde. Wij weer terug naar de SVB, maar niet voordat we eerst even wat hebben gedronken in een lokale kroeg. Bij de SVB weer naar binnen gelopen. De chef herkende me en stuurde direct de persoon die werd geholpen weg en ik kon gaan zitten en alles werd in gang gezet. Even ter plekke een foto maken en om 13.00 uur hadden we onze laatste papieren. Omdat de kinderen zo lief waren geweest mochten ze een happy meal bij McDonald kopen.
Vandaag heb ik de makelaar gebeld met de mededeling dat ik eigenlijk wel deze week de sleutel van het huis wil hebben ipv 10 augustus. Dat was geen probleem, als het goed is krijgt zij morgen de sleutel en dan belt ze ons. Dat zou wel leuk zijn, dan kunnen Maaike en Gary het huis ook nog even zien en kan Gary mij nog even helpen met wat zware dingen te verhuizen.

 Weetje; Planten groeien en bloeien hier het hele jaar door. Maar je hebt ook iedere dag bladeren zoals in de herfst in de tuin. Waar we op wachten is het moment dat de katoenplant gaat bloeien, dat gebeurt één keer in de drie jaar en dan is het eiland wit van de katoen.

Kolibrie bij ons in de tuin.

Lekker dag naar het strand

Vandaag zijn we met Maaike, Gary en Anne-Fleur naar Daaibooi geweest. Het was er zeer druk, alle bedjes waren zelfs op. Ik heb heerlijk met Gary een stuk gesnorkeld. Kon nu verder gaan dan wanneer ik alleen ben. Er was weinig te zien vandaag, misschien omdat de zee heel kalm was. Het was bij thuiskomst natuurlijk even een verrassing wat we zouden aantreffen met de hondjes, die zijn toch met z'n tweeen een middag alleen geweest. Maar dat was allemaal in orde. Keurig droog en alles was nog heel.
We besloten om met z'n allen bij ons te BBQ-en, Gary en ik nog even snel naar de AH (is ook op zondag tot 8 uur open). Brenda en Maaike alvast thuis het een en ander in orde aan het maken. Blijkt dat er een stroomstoring is geweest en de vriezer helemaal is ontdooid. Dus zaten we met veel te veel vlees. Dat probleem is ook weer opgelost, we gaan gewoon dinsdag weer BBQ-en.
Morgen ga ik het maar eens proberen bij de SVB. Als het goed is kan ik zo naar binnen lopen en vragen naar de dame die Brenda vrijdag heeft geholpen, laten we het hopen. Anders moet ik maar mijn charmes gebruiken, daar zijn ze hier wel gevoelig voor.

Adele

De eerste dag van Adele is goed gegaan. Ze heeft goed geslapen, eet goed en luistert al goed. Ook met Saar gaat het goed. Ze spelen veel. Noor en Babet zijn er helemaal blij mee.

Het was een lekkere relaxte dag. Vanochtend onze 6de les Papiamento gehad. We kunnen al aardige zinnetjes maken, klokkijken etc. Het is leuk om te doen. Ook is de reactie van Antillianen leuk als je wat in het Papiamento zegt.
Daarna hebben we schoongemaakt en boodschappen gedaan. Gewoon een saaie dag eigenlijk weinig om over te vertellen.
Morgen gaan we met Maaike en Garry op stap. En dan is het weekend al weer voorbij. De tijd gaat hier zo snel. Volgens de meeste mensen komt dat doordat het hier altijd hetzelfde weer is. Maar dat is niet erg hoor. Je kijkt af en toe uit naar een buitje, maar dan kijken we naar het weer in NL en dan zijn we er alweer klaar mee.
Wat wel heel leuk is dat we best wel veel contact met NL hebben. Zo is het Word Feud met de familie erg leuk om te doen, maar ook het skypen en zelfs het gewoon bellen.

Bon nochi, te mañan (ku Dios ke)

Extra waakhond

Vandaag is er een puppy aan het gezin toegevoegd. Bij Saar heb ik mijn uiterste best gedaan om het blaffen af te leren, bij Adele zullen we dat belonen. Saar en Adele kunnen het gelukkig goed samen vinden. Voor Saar is het wel leuk een speelkameraadje, ze is helemaal blij en wil veel spelen. Ze is gelukkig heel voorzichtig met Adele. We kregen voer, vitamines en wat speelgoed mee voor de pup en als ze straks 6 maanden oud is wordt ze op kosten van de organisatie (CARF) gesteriliseerd.

Babet heeft vandaag eindelijk haar voortand eruit getrokken. Hij was al een paar dagen af en toe aan het bloeden en wiebelde alle kanten op. Ze had er wel last van. En dan te bedenken dat ie al heel los zat toen we vertrokken. Vandaag begon hij weer te bloeden en deed zeer, toen heeft ze hem er maar uitgetrokken. Is wel weer een raar gezicht, nu de andere nog. Die zit ook al aardig los.

Vanochtend waren we al heel vroeg bij de SVB. Dit zit in Otrabanda en lijkt meer op een metrostation. Het tocht er flink door en er staan ook nog allemaal ventilatoren. Dit zodat ze niet elkaar besmetten. Wij een nummertje getrokken er waren er maar 11 voor ons. Dat moet toch niet zolang duren! En inderdaad, ik (Brenda) was met een halfuur aan de beurt, maar toen. Ik kwam in de volgende wachtkamer en moest daar gewoon weer wachten... Afijn, anderhalf uur en een stoelendans later had ik mijn verzekeringspas.

Nu gaat Jeroen maandag weer met Noor en Babet om die van hun ook te regelen. (want dat gaat natuurlijk niet in 1 keer......).  De verzekering kost hier Naf.60,- per maand voor het hele gezin. We moeten nu ruim
€ 300,- per maand betalen voor de verzekering. Dus dat scheelt wel wat!

We hebben ook eindelijk een bankrekeningnummer hier, dat duurde 1,5 week i.p.v. de 2 werkdagen die er voor zouden staan. Nu nog een week op onze bankpas wachten.

We lezen net in de krant dat de regering heeft besloten dat de benzine maandag 19cent goedkoper wordt. Niet door de accijns te verlagen, maar de oliemaatschappij moet met minder genoegen nemen. Kijk dat zijn nog eens populistische maatregelingen. Net nu de NAM zijn steun aan deze regering heeft ingetrokken.

26-7-2012

Vandaag zijn we bij een puppy gaan kijken. Nu is ieder puppy natuurlijk leuk, maar deze is wel erg aandoenlijk. Ze is ongeveer 6 weken oud en langs de kant van de weg gevonden. Ze is verder gezond, was alleen een beetje uitgedroogd en uitgehongerd. Ze is nu bij de mensen waarvan wij de auto hebben gekocht. Zij werkt als vrijwilligster bij CARF. Dat is een organisatie hier op het eiland die honden opvangt, oplapt en er een goed tehuis voor zoekt. Wij hebben nu aangegeven dat we de hond graag willen, nu is het aan CARF of we de hond ook daadwerkelijk krijgen. Laten we het hopen. Het zou voor Saar een leuk vriendinnetje zijn en met z'n tweeën staan ze sterker in het verdedigen van het fort. Twee maken meer kabaal dan 1. Je kunt je niet voorstellen dat iemand zo'n hondje op straat zet of, in dit geval, waarschijnlijk gewoon uit de auto zet. Het is een groot probleem hier op het eiland, al die zwerfhonden maar deze organisatie doet veel goede dingen. Aanstaand weekend kunnen mensen hun hond gratis laten steriliseren, wordt allemaal betaald door de oprichtster van de stichting. Jeroen heeft zijn diensten al aangeboden m.b.t. het onderhouden van hun website. Wordt vervolgd.

Morgenochtend gaan we naar de SVB, onze verzekeringskaart ophalen. We hopen dat dat gaat lukken. Brenda moet namelijk om 10 uur op haar werk zijn. We gaan er om 7.30 heen. De SVB is hier hetzelfde wat vroeger in NL het ziekenfonds was, alleen betalen zij je ook uit ingeval van ziekteverlof. Alleen een groot verschil met NL is dat je de eerste 2 dagen niet wordt doorbetaald en dat je je de derde dag moet melden mij een verzekeringsarts bij het SVB, hoe ziek je ook bent. Verder regelt de SVB ook je AOW. Dat wordt dus weer een nummertje trekken en tijdje geduldig je beurt afwachten. Krantje mee, boek mee en rustig blijven!

Alle papieren voor de auto zijn geregeld

Vandaag heb ik (J) de belastingkaart op mijn naam laten zetten bij de eilandontvanger. Het was er erg druk. Aan het eind van de maand  is het er altijd extra druk. Er zijn dan veel mensen die hun inkomstenbelasting en sociale premies moeten betalen. Bij de ingang staat een apparaat voor een nummertje, hetzelfde zoals die in Ede bij het gemeentehuis. Je kiest waarvoor je komt en je krijgt een nummertje, alleen hier op Curaçao staan er dan 3 beveiligingsmedewerkers bij die voor jou de knop indrukken en dan het nummertje aan je geven. Omdat ze zien dat je niet echt bekend bent, wordt je netjes naar de wachtruimte, is er maar 1, gebracht. Na 40 minuten was ik aan de buurt, best snel. Bleek alleen dat ze me verkeerd hadden begrepen en dat ik dus bij een verkeerd loket stond. Maar zo vriendelijk als ze hier zijn, werd er direct gebeld en geschreeuwd nog voordat ik een opmerking had kunnen maken en ik kon direct doorlopen naar een paar loketten verder. Daar was wel een kassa. Ik verwachtte eigenlijk een preek omdat ik te laat was met overschrijven, er zit al een maand geen wegenbelasting op de auto, maar niets van dat alles. Je wordt zeer correct geholpen en ze verontschuldigen zich om het feit dat je moet betalen. Het lijkt wel alsof ze zich daarvoor schamen. Enfin, ongeveer een maand verder en de auto heeft nu alle papieren die we nodig hebben. Nu nog de wegenwacht regelen en alles is klaar.
Ik heb vandaag een mooie oplaadbare zaklamp gekocht. Het is een schijnwerper en lamp in een. Die heb je hier wel nodig. Het is hier 's nachts echt donker en als Saartje nu aanslaat ga ik toch maar even kijken. Alleen je ziet weinig in het donker en al helemaal geen proletarisch winkelende Antilliaan! Maar ook  als er 's avonds een keer een stroomstoring is dan hebben we in ieder geval licht.
Noor en Babet zijn vanochtend weer bij het vakantieplan geweest. Ze zijn naar een soort ranch geweest en daar hebben ze mogen paardrijden en met andere dieren kunnen knuffelen. Dat was natuurlijk weer helemaal top en ik kwam ze veel te vroeg ophalen en ze vroegen meteen of ze morgen weer mochten. Het is fijn dat de kinderen zich nog steeds vermaken en prettig voelen. Dat is bij mij nu even anders. Ik ben het een beetje zat in dit huis. Al onze spullen staan her en der in dozen, meubels staan onder de porch en het bed staat in onderdelen in de woonkamer. Ik ben er aan toe om naar onze eigen woning te gaan en lekker onze spullen uit te pakken. Weer in ons eigen bed slapen onder de klamboe. Maar ook dat de kinderen weer naar school gaan en alles geregeld is. Dan kan ik ook aan de slag.
Bij mij (B) op het werk gaat het goed. De neuroot begint redelijk te ontdooien en er wordt heel af en toe zelfs even gelachen. We hebben nog ongeveer 4 weken samen en daar ben ik toch wel blij om. Het werk is echt HEEL VEEL. En om alles goed onder de knie te krijgen en een paar keer te behandelen hebben we die tijd echt wel nodig. Deze week werk ik de late dienst, wat inhoudt dat ik om 10.00 uur begin en om 18.00 uur klaar ben. Best een lange dag, we staan nog steeds vroeg op dus aan het eind van de week zal de batterij wel aardig leeg zijn. Liever doe ik de vroege dienst, die is van 7.00 uur tot 15.00 uur. vandaag was heet weer PIZZADAG op het werk, dat doen ze elke woensdag. Iedereen bestelt een pizza en één van ons haalt ze bij een pizzeria vlakbij, heerlijk!

 

Stroomstoring

Gisteren was het dan zo ver, de eerste te verwachte stroomstoring. De stroomstoring duurde van 14.00 uur tot ongeveer 17.00 uur. Stroomstoringen worden door ongelukken veroorzaakt, als er een auto tegen een paal rijdt of door onderhoud. Bij onderhoud worden de storingen een beetje verdeeld over de wijken. Het lastige is dat je ook geen internet hebt.

Vandaag ben ik naar Punda geweest, naar het postkantoor. Er moest een blauwe envelop terug naar Nederland. De belastingdienst uit Nederland weet je wel te vinden. We hebben denk ik al wel 10 blauwe enveloppen gekregen.  Noor en Babet blijven het leuk vinden om naar de stad te gaan. De pontjesbrug en het veer. We hadden vandaag geluk. Heen over de pontjesbrug en terug met het veer. Als de brug vrij is dan vaart het veer niet.

Over de pontjesbrug richting Punda.

Met het veer richting Otrabanda. De pontjesbrug gaat net weer dicht.

Morgen ga ik de laatste papieren voor de auto halen. We rijden nu al een aantal dagen zonder belastingkaart.

23 Juli 2012

Gisteren zijn we weer naar Daaibooi geweest. Om jullie een idee te geven hebben we er een paar filmpjes van gemaakt.

We zijn vroeg naar huis toegegaan. Iedereen was moe van toch het vroege opstaan van vorige week en het laat naar bed gaan op vrijdag. Zaterdagochtend weer Papiamento les gehad. We zullen dat een keer filmen.
Zondag ochtend ben ik bij iemand geweest die allemaal spullen verkoopt voor haar vertrek naar NL. Blijkt dat zij een paar jaar geleden de Vitara heeft gehad waar wij nu in rijden. Ik heb daar een leuke kaptafel voor Babet gekocht en een paar  roe's  voor de gordijnen.
We hebben het een en ander uitgepakt uit de dozen en dan kom je leuke dingen tegen. Zo hebben we op ons afscheidsfeestje de nodige lekkernij uit NL gekregen. Daar wordt nu extra van genoten. Het is zeer goed gebleven in de container. De kinderen genieten van de hagelslag van de Ruijter en ik van de Holtense moppen. Zo heeft Maaike voor ons ook een pot lemon curd meegebracht. Zo is ons ontbijt op zondagochtend weer helemaal compleet. Voor Brenda een echt Engels kopje thee, scrambled eggs met bacon, gebakken croissantjes en nu dan ook de lemon curd.
Vandaag (maandag) ben ik met de kinderen bij het fort van Caracasbaai geweest. Babet wilde graag de toren beklimmen.

Daarna zijn we nog even bij het quarantaine huis gaan kijken. Daar krijg je kippenvel bij het idee van wat daar allemaal is gebeurd. Ondanks de nare geschiedenis is het een prachtig gebouw. Jammer dat er geen geld is om dit te renoveren. Alle slaven die aankwamen werden eerst hier ondergebracht. Zodra bleek dat ze gezond waren gingen ze door naar de markt.

Het eerste bezoek uit Nederland

Ik adverteer hier op Curaçao voor websites en PC ondersteuning. Nu ging gisteren de telefoon en er werd met een Antilliaans accent gevraagd of ik een computer kon maken. Ik vroeg haar wat het probleem was. De dame in kwestie kon geen porno sites meer bekijken...! Ik vroeg haar een paar keer naar haar naam, en toen bleek het Vivian te zijn. Henk Jan, Vivian en de kinderen zijn ook hier op vakantie. In Nederland wist je meestal bij dat soort telefoontjes dat je door haar in de maling werd genomen, maar hier verwacht je dat niet. Zondag gaan ze mee naar Daaibooi.
Gisteren hebben we eters uit Nederland gehad. Maaike, Gary en Anne-Fleur zijn hier 3 weken op vakantie. We hebben lekker de BBQ aangestoken en de hele avond heerlijk zitten kletsen. We zijn weer helemaal op de hoogte van alles dat er in Lunteren gebeurt. En het is laat geworden!

We zijn vandaag helemaal uitgeput.
Gisteren heb ik ook de verzekering van de auto afgehandeld en hebben we lekker wat rondgereden. Noor en Babet vinden het helemaal te gek om in een auto zonder dak te rijden. Ik moet nu alleen de belasting nog regelen. Ik was net te laat bij de eilandontvanger en 's middags had ik er geen zin meer in. Dus de auto staat nog niet volledig op mijn naam, maar is in ieder geval wel verzekerd.
Vandaag is het erg warm, zelfs onze Maruja (lerares Papiaments) klaagde er over. Alleen ik heb er weinig last van. Saartje geven we ijsblokjes tegen de warmte en dat vindt ze heerlijk.

We hebben een nieuw tegen de muggen een elektrisch tennisracket, zoals je die ook wel in Nederland ziet, alleen deze hebben meer power. Je kan hem in het stopcontact steken om op te laden. Het knalt echt en de vonken vliegen eraf.

Nog één nachtje slapen

Morgen is het dan zover. Dan zijn alle papieren voor de auto in orde en kunnen we eindelijk in onze nieuwe auto rijden. Het werd tijd, te bedenken dat we de auto op 29 Juni hebben gekocht. Dat is bijna 3 weken geleden. Dan kan Brenda zelf naar haar werk rijden, hoef ik haar niet meer te brengen en te halen. Met de verzekering was nog een heel gedoe, maar het is gelukt. Onze verzekeringsman in NL heeft een mooie brief gemaakt waarin het aantal schadevrije jaren staan vermeld. Dit werd geaccepteerd. Nu ben je in Nederland gewend dat je de tussenpersoon belt en de gegevens doorgeeft en dat je dan direct verzekerd bent. Dat is hier dus niet zo. De tussenpersoon hier heeft alles geregeld, maar ik moet morgen zelf langs de maatschappij rijden om daar bij de kassa contant te betalen en dan pas is de auto verzekerd en krijg je de polis mee. Je moet hier ook altijd alle papieren in de auto laten liggen. Als je wat krijgt, dan komt eigenlijk altijd de politie en de Curaçao Road Services. Deze vullen de papieren in en dan is het wel beter dat je alles bij de hand hebt.
We hebben een leuk filmpje gemaakt op weg naar de supermarkt "Vreugdenhil".

Zo krijg je een beetje de indruk hoe de wegen hier zijn.

Morgen komen Maaike en Garry bij ons eten. Daar hebben we zin in. Het is leuk om weer eens vrienden uit Nederland te zien, maar ze hebben ook wat boodschappen voor ons bij zich en de post. Kunnen we even lekker bij roddelen over Lunteren.

De auto

Vandaag was ik om 7.15 bij het keuringslokaal. Het was even zoeken, maar uiteindelijk gevonden. Het is het enige keuringslokaal op het eiland. Dus alle auto's die gekeurd moeten worden en ook de auto's die overgeschreven moeten worden moet je hier aanmelden. Je kan vanaf 7 uur een nummertje halen en om 8 uur gaat het lokaal open. Het is een gezellige en gemoedelijke sfeer. Iedereen wacht op zijn beurt, iets anders kan je toch niet. Wij hadden nummer 7, dus dat viel wel mee. Om 9.30 stond de auto op onze naam. Ik dacht, zo dat is mooi, even de verzekering regelen en dan kunnen we rijden. Maar niet.

Ik heb netjes uit NL een royementsverklaring gekregen van de verzekering met daarop mijn bonus/malus overzicht. Maar daar staat niet duidelijk op hoeveel schadevrije jaren ik heb. Ze zien wel dat ik 20 treden heb en daarmee de maximale no-claime korting. Maar ze willen graag een document met daarop het aantal schadevrije jaren. Dus maar weer een mailtje naar NL. Misschien dat het morgen dan toch gaat lukken. Zodra de auto is verzekerd kan ik er mee naar de eilandontvanger om de wegenbelasting op mijn naam te zetten en deze voor het rest van het jaar te voldoen. Ja, zo wordt je wel bezig gehouden hier!

We hebben gisteren een leuk Antilliaans/Nederlands kinderboek gekocht. "Hoe Nanzi de koning beetnam" of in het Papiamento "Kon Nanzi a nèk shon arei". Het is een verhaal over een spin. De verhalen komen oorspronkelijk uit West-Afrika, uit Ghana, van het volk van de Ashanti. De Afrikanen namen ze mee naar het Caribisch gebied. In Nederland zijn de verhalen  vooral bekend uit Suriname, waar Nanzi Anasi heet. Het is een tweetalig boek. We lezen de kinderen het zowel in het Nederlands als in het Papiaments voor. Zo leren we er allemaal van. Het is een leuk geïllustreerd boek met leuke korte verhaaltjes.

Bon bini Korsòu

Vandaag heb ik dan eindelijk het eerste document laten stempelen dat nodig is om de auto op onze naam te zetten. Dat ging redelijk vlot. Alle documenten waren in orde en nu kan ik de volgende stap ondernemen. Morgenochtend om 7 uur bij het keuringslokaal aanwezig zijn om een nummertje te krijgen. Dit gaan we dan maar eens proberen.
Noor en Babet zijn vandaag bij een indianen feest geweest. Ze vonden het weer heel leuk en vroegen of ze morgen weer mochten. Volgende week gaan ze nog een keer. Dan gaan ze paardrijden.
Omdat de kinderen lekker tot 18 uur onder de pannen waren, zijn Brenda en ik een rekening gaan openen bij de ORCO bank. Dit is een kleine Antilliaanse bank. Dat gaat wel wat gecompliceerder dan in NL. Je moet allerlei formulieren invullen en tekenen, maar je moet ook een formulier invullen met schattingen van wat er wordt gestort en wat er wordt opgenomen en of je cash geld stort. Als je hier van afwijkt dan moet je dat melden en weer een ander formulier invullen. Dit is allemaal tegen het witwassen en andere criminele activiteiten.
Nu we het toch over criminelen hebben: We zijn vannacht bezocht door een proletariër. Wij laten de auto's hier binnen het hek altijd open staan. Dat scheelt schade bij inbraken. In een van de auto's lag 40ct parkeergeld en dat is weg en mijn fiets is weg!! Vanochtend toen ik Brenda naar haar werk ging brengen viel het ons op dat het hek tussen de voortuin en de achtertuin openstond. Dat vonden we al vreemd, toen bleek ook nog dat de deuren van de auto's openstonden, de asbak open, dashboardvak open, toen ging er een lichtje branden van, hé er is bezoek geweest. We hebben daar niks van gemerkt en die stomme hond van ons heeft ook niks van zich laten horen! En dat terwijl de auto naast ons slaapkamerraam  geparkeerd staat die we 's nachts altijd open laten staan. We hebben geluk gehad, want er staan onder de porch veel meer spullen van meer waarde dan de fiets. Ik heb in ieder geval  vandaag een ketting gekocht zodat het hek nog beter op slot kan en we hebben een blokkade van fietsen gemaakt. Als hij er nu overheen klimt dan breekt hij z'n nek, (of hij denkt dat is makkelijk ze hebben de fietsen al voor mij klaar gezet)! Ook hebben we besloten dat we straks in ons nieuwe huis waarschijnlijk toch nog een hond erbij nemen, maar dan eentje die wel kan blaffen!!

Rectificatie

Ik heb gisteren op het blog geschreven dat je op het potloodje kan klikken om een reactie te plaatsen, maar dat is helaas onjuist. Ik ging van mijn eigen scherm uit. Om een reactie te kunnen plaatsen moet je op de titel van het bericht klikken en dan kom je in een scherm waar je onderaan het bericht een reactie kunt plaatsen. Deze wordt anoniem geplaatst, tenzij je lid bent van het blog, dan komt ook je naam en eventueel een foto erbij. Let wel op dat iedereen dit kan lezen en we hebben zelfs in Rusland en Amerika volgers. Wie dat zijn??
Morgen gaan Noor en Babet weer naar "Alles kids Curaçao", het thema is dan Indianen. Ze hebben er weer zin in. Brenda moet om 7 uur op haar werk zijn, maar dan is ze wel om 15 uur vrij. Om 15.30 moeten we bij de bank zijn om een rekening te openen. Dat is wel makkelijker, een lokale bankrekening. Een pin opname kost nu bijvoorbeeld elke keer $3 en een overboeking per bank €7,50.

Brenda heeft er weer een werkdag op zitten. Anders dan in NL maak ik dan het avondeten. Ik ga nu ook de boodschappen doen en bepalen wat we eten. Ik begin het leuk te vinden en Brenda helemaal. Het is hier wel moeilijk om een keuze te maken. Je hebt van alles zo ongeveer 20 verschillende merken. De vlees/vis afdeling is zeer indrukwekkend. Er is van alles ingevroren en dan in porties van een paar 100 gr tot 5 à 10 kilo met alles wat er tussen in ligt. Dan heb je de vers afdeling, soort slager en dan is er nog een deel waar alles al is voorverpakt. Voor de groente kun je het beste diepvries nemen, dat is tenminste te betalen. Deze week gaan we een keer lekker spruiten eten.
Brenda heeft nu tenminste na haar werk en het avondeten tijd om wat anders te doen dan werken.

Nieuw ritme

We zijn hier nu goed een maand en je merkt dat je een nieuw ritme hebt gekregen. We staan hier veel vroeger op, ook in het weekend. Daardoor gaan we ook veel vroeger naar bed. Omdat je de hele dag buiten  bent en het om 19.30 echt donker is zijn we vroeg moe. Vaak liggen we om 21.30 al op bed.
Wat we tot nu toe ook nog niet hebben gedaan en ook niet missen is tv kijken. We lezen de Nederlandse krant op internet en we krijgen hier de Amigoe. Dat is een dagelijkse krant. Daarin staan de dingen over de Antillen en NL.
Zaterdags gaan we winkelen. Een beetje kijken waar je wat kunt halen. Alles ligt ver uit elkaar en je moet het daarom een beetje plannen. De producten verschillen enorm. Je hebt winkels met alleen maar etenswaar uit Zuid-Amerika, dat is wennen. Bij de AH kun je alle NL producten krijgen, maar is ontzettend duur. We hebben nu een paar winkels waar we onze spullen halen en dat is makkelijk te doen.Wat wel opvalt is dat er heel veel personeel rondloopt en dat het hier zeer schoon is. Ook het personeel wat met verse producten werkt draagt handschoentjes en een mutsje. Maar ook de supermarkten zelf zijn zeer netjes en ruim opgezet.
Zondags gaan we naar Daaibooi, dat is tot nu toe wel ons favoriete strandje. We zijn  er vanochtend vroeg naar toe gegaan en hebben daar wat gegeten. Het blijft een leuk gezicht om te zien hoe de Antilliaan daar zijn zondag doorbrengt. Vandaag zaten we naast een gezin waar 4 generaties van aanwezig waren. Oma probeerde ons uit te leggen hoe oud de baby was en dat konden we dankzij onze lessen Papiaments begrijpen.

Zelf hebben we het er wel eens over hoe het gaat en wat we missen en hoe het er over een jaar uit zal zien. .Brenda en ik hebben allebei wel dingen die we missen en die soms ook moeilijk zijn. Vanochtend hebben we dat ook weer eens aan de kinderen gevraagd en dan verbaast het ons nog steeds dat Noor niks mist en dat ze er geen behoefte aan heeft om naar NL te gaan. Ze is hier helemaal in haar element. Babet zou wel eventjes naar NL willen, maar niet te lang. Babet maakt ook zo snel contact, vandaag was ze weer aan het spelen met een Antilliaans jongetje en vroeg of die niet mee naar huis mocht om te spelen.

We vinden het leuk om te zien en te horen dat het blog goed gelezen wordt. We horen ook dat sommigen het lastig vinden om te ontdekken hoe ze een reactie kunnen plaatsen. Dat kan dus door op het potloodje te klikken! Het motiveert ons om het blog te vullen al wordt het wel lastig om elke dag iets nieuws en interessants te verzinnen.

Fauna en Flora

Vandaag hebben we bijzondere vissen gezien.
Babet en ik waren aan het snorkelen bij de Caracasbaai. Plots zwom er een aantal zeer grote vissen om ons heen. Ze bleven in een cirkel om ons heen zwemmen totdat ze zelfs uit het water sprongen en bijna met Babet in aanvaring kwamen! Het bleek om de Blauwrug-markreel te gaan.



 

Ook heb ik weer een lionfish gezien. Deze vis is een bedreiging voor de autochtone vissen en het koraal hier. De regering heeft dan ook nog eens 180.000Naf extra uitgetrokken om deze vis uit te roeien. Ze hebben hier geen natuurlijke vijand en de andere vissen zien er geen gevaar in. Hij eet alles op wat in zijn bek past.
Het is wel een prachtige vis.

 











Verder zie je veel:




Signaal Papegaaivis






Gele zeebarbeel.

Op deze site kun je een leuke indruk krijgen wat je hier allemaal onderwater kunt zien.
http://www.natuurlijkmooi.net/caribische_zee/caribische_zee.htm

Onze spulen zijn er.

En daar was ie dan, op een prachtige truck, onze container! Omstreeks 9.30 uur kwam ie de straat in rijden.
Jeroen zag dat het zegel verbroken was en sprak de chauffeur van de truck daar op aan. Die wist van niks natuurlijk. De container werd vervolgens opengemaakt en zie hier...........

Flauwe humor.

Alles zat er nog net zo mooi in.

Nogmaals mijn complimenten en dank aan alle vrienden die hebben geholpen met inpakken en laden van de container. Zonder iemand te kort te doen willen we Jan helemaal bedanken voor het zo tactisch inladen van de container. Alles is er er zonder schade uitgekomen, op één zitzak na, die heeft een klein scheurtje welke we wel kunnen repareren. En dan de kerstballen, maar die liet ik zelf vallen ;-)
Onze Antilliaanse knechten hadden de container binnen 2 uur leeg, waarna wij nog tot na het avondeten bezig zijn geweest om alles netjes neer te zetten. We hebben het toch een klein beetje van ons zelf gemaakt. We hebben onze eigen eetkamerstoelen neergezet en we hebben de bank onder de porch gezet. Nu wachten totdat we echt alle dozen kunnen gaan uitpakken.
Babet en Noor waren helemaal gelukkig, ze hebben allebei een paar dozen uitgepakt met speelgoed en we hebben ze niet meer gehoord. Ze waren zo afgeleid dat ze de schildpadden voor het eerst met rust lieten. Zo zelfs dat er ééntje wist te ontsnappen. Maar Saar heeft hem gevonden.

Morgen pakjesdag

Morgen is het dan eindelijk zover. De container komt. We zijn vanaf 30 mei onze spullen kwijt geweest. Ik (Jeroen) heb 2 "zwartepieten" ingehuurd die morgen sinterklaas gaan helpen met het uitladen van de container. Dat zal wel een ander verhaal worden dan met het inpakken van de container, toen waren ongeveer 10 vrienden, vriendinnen en bekenden aan het helpen. Maar die hebben we hier nog niet! We kunnen nog niet alles uitpakken natuurlijk maar we verheugen ons wel op het weerzien met onze spullen. We zullen voor de kinderen een of twee dozen met speelgoed uitpakken.

Vandaag heb ik (Brenda) een uitnodiging gekregen voor een sollicitatiegesprek bij de Caribbean Medical University. (Pa en Ma, bedankt!!)  Ik heb daar gesolliciteerd op de functie van Office Manager. Ik moet er een nachtje over slapen of ik er wel of niet op in ga. Waarschijnlijk een interessante baan maar wel een eind rijden in de ochtendspits. Het bedrijf waar ik nu werk is op nog geen 3 km afstand van waar we straks gaan wonen. Dat is voor mij ook belangrijk want in de spitstijden is het echt heel erg druk op de weg.

De kinderen zijn vandaag bij Alles Kids Curaçao geweest. Ze hebben daar "lokale kunst" gemaakt. Ze hebben van een nog hele kokosnoot een tropische vis gemaakt. Je ziet deze in alle souvenirwinkeltjes liggen. Ze zijn er erg trots op, en wij ook!

De container

Vandaag hebben we bericht gekregen dat de container is vrijgegeven door de douane. Vrijdag wordt hij voor de deur gezet en kunnen we hem uitpakken. Omdat Brenda dan naar haar werk is heb ik 2 Antillianen  geregeld die mee helpen met het uitpakken. De meubels en bedden zetten we hier onder de porch en al het overige zetten we op de logeerkamer. 10 Augustus krijgen we de sleutel van onze woning waar we voorlopig willen blijven wonen en dan gaan we alles echt uitpakken. Diezelfde 2 Antillianen komen dan ook helpen. Het zou wel fijn zijn als onze spullen er zijn, dan kunnen de kinderen elk wat speelgoed uitpakken en hebben we zelf ook wat extra spullen en kleren.
We hebben ons vandaag aangemeld bij een huisarts, dat ging heel makkelijk. Het is een Nederlandse arts die hier al een tijdje zit. Nu zitten er op Curaçao 117 huisartsen met een populatie van 140.000 mensen. Dat zijn ongeveer op iedere 1200 inwoners een huisarts. Even ter vergelijk: in NL heb je ongeveer per 2300 inwoners een huisarts.

De kinderen hebben er gisteren een tijdje weer een ander huisdiertje bij gehad: een gekko. Ze hebben hem 's avonds weer vrij moeten laten van ons. Noor is er wat voorzichtig mee, Babet daarentegen pakt hem alsof het een knuffeldiertje is. Zij is ook veel sneller en heeft hem zo te pakken. Als je ze een tijdje hebt dan zijn ze niet meer zo schrikkerig en blijven ze gewoon zitten. Of lopen ze over je heen (het zijn net kinderen).

Morgen gaan de kinderen naar "Alles kids Curacao". Dat is een kinderclub die de kinderen tijdens de vakantie bezig houdt met allerlei leuke dingen. Ze gaan morgen een kunstwerk maken van locale materialen. Toevallig zit dat bij ons in de straat. Dat was ons nog niet opgevallen, we lazen de advertentie bij de Albert Heijn. Ze hebben er allebei veel zin in. Ik heb dan even tijd om een bankrekening hier te openen.

Brenda:
Ik had vandaag mijn derde werkdag. Op woensdag is het Pizzadag bij het bedrijf en degenen die daar zin in hebben bestellen tussen de middag een pizza. Die worden dan even gehaald bij de pizzeria om de hoek. Dat was erg lekker! Degene die mij inwerkt was vandaag vrij en eigenlijk was dat wel heel erg lekker! Ik heb de ochtend bij een andere collega gezeten, die overigens erg aardig en behulpzaam was, en 's middags heb ik lekker zelf een beetje van alles kunnen ontdekken en bekijken. Na de pizza ben ik samen met een collega een stukje gaan wandelen door de buurt. We namen de 2 honden van de eigenaar van het bedrijf mee, komen die ook nog eens buiten de tuin!

Dinsdag 10-7-2012

We zijn al weer 4 weken op dit heerlijke eiland. Het weer verveelt nog steeds niet en de kinderen ontdekken iedere dag weer nieuwe dingen. Ons dagelijkse leven begint weer vaste vormen te krijgen. Brenda gaat 's ochtends naar haar werk, ik ben thuis aan het werk en de kinderen zijn heerlijk aan het spelen.

We hebben foto's van onze nieuwe woning gekregen;

 Ouderslaapkamer

 badkamer in onze slaapkamer

 slaapkamer welke Noor heeft geclaimd

 galerij met links de slaapkamers en badkamer. rechts de toegang en doorkijk naar de kamer.

 keuken

 achterkamer met bar

 kamer aan de tuin kant

 eetkamer

 toegang tot slaapkamers

 woonkamer

 achterkamer

 porch en achtertuin

 porch en achtertuin

 porch

 porch

 voorkant woning en porch aan de voorkant

galerij met slaapkamers

Fijn aan deze woning is dat er voor elk raam een soort van hekwerk zit.Dat betekent dat we alle ramen open kunnen zetten en open kunnen laten staan. In het huis waar we nu wonen is dat niet zo. Dus als we weggaan of als we naar bed gaan doen we eerst een rondje door het huis om alles te sluiten. En dan nóg vergeet je er vaak eentje!

Brenda's eerste werkdag

Vandaag dus mijn eerste werkdag. Om 8.30 begonnen, eerst even een voorstelrondje, er werken ongeveer 10 mensen (allemaal Nederlanders). En toen maar meteen aan de slag. De medewerkster die mij inwerkt is degene die ik ga vervangen. Zij vertrekt eind augustus weer naar Nederland dus ik heb genoeg tijd om alles onder de knie te krijgen. Ik heb echter de indruk dat haar vertrek naar NL niet geheel haar eigen keuze is, maar ik krijg (nog) weinig contact met haar. Het werk dat ze me tot dusver heeft laten zien is wel helemaal in mijn straatje, de financiële administratie. Ik heb de indruk dat ze daar alles goed op orde hebben en ik hoef dus geen "puin te ruimen". Het is moeilijk om na 1 dag al een goede indruk te hebben, maar het lijkt erop dat de medewerkster die mij inwerkt er geen zin in heeft. Maar goed, zoals ik al schreef, na 1 dag is het moeilijk om al een oordeel te hebben. Morgen gewoon weer met frisse moed naar kantoor! Leuk om te lezen dat iedereen zo meeleeft en benieuwd is naar alle ervaringen!

Vanochtend was er een kolibrie de kamer in gevlogen, dat was even zwoegen om die te vangen! Ze zijn ontzettend snel. Het vogeltje bleef tegen het plafond aan vliegen. Ik heb er een kan overheen gedaan en hem zo naar buiten gebracht.
De kinderen hebben 2 nieuwe huisdieren. Via via hoorden we van mensen die terug gaan naar NL en een stel landschildpadden hebben die ze niet mee mogen nemen naar NL. Noor en Babet hebben allebei een 1 jarige schildpad uitgekozen. Ze lopen er de hele tijd mee. We hebben een bak gekocht waar ze 's nachts in kunnen en we hebben onder de boom een ren gebouwd waar ze kunnen rond lopen. Als ze 2 jaar zijn geweest dan kun je ze gewoon los in de tuin laten lopen. Nu zijn ze een te makkelijke prooi voor vogels en een soort rat die hier voorkomt. Als ze nog klein zijn kunnen ze zich nog niet volledig intrekken in hun schild.

Vandaag ook een poging gedaan om de auto op naam te zetten. Poging 1 is mislukt. Je hebt een aankoopcontract nodig, kopie legitimatie verkoper, keuringskaart, wegen belastingkaart en een roze mutatieformulier. Op die laatste miste een handtekening van de verkoper. Dus die moet ik even gaan halen om een 2de poging te kunnen doen.

Ook wil ik toch even klagen, we blijven Nederlander per slot van rekening! Je hebt hier wel zulke vervelende muggen, dat je er soms gestoord van wordt. Deze muggen hebben zich beter geëvolueerd dan de Europese  muggen, die maar 6 maanden oud worden. Hier leven ze het hele jaar door. Je ziet ze niet en je hoort ze niet. Ze verstoppen zich onder de tafel of op andere donkere plekjes. Je wordt ook bijna alleen op je enkels en onderbeen gestoken. Behalve 's nachts, dan pakken ze je overal. Je krijgt er gigantische bulten van en ze jeuken als een gek. Maar het schijnt dat je na 3 maanden er geen last meer van hebt.

Maar ja, waar klagen we eigenlijk over. De natuur is hier schitterend, de hemel is prachtig en het is altijd mooi weer.